سکس ضرب در چهار

این همه شوخی و خنده رو دیگه نمیتونم تحمل کنم، اگه یک سال قبل بود عمرا اگه سر شوخی و کل کل کم میاوردم و اینجوری عصبی میشدم،‌اما الان من اون آدم قبل نیستم. اصلا دوست نداشتم شب چله مثل پارسال با دوستا باشیم و قرار بود امسال خونه ما شب چله رو بگذرونیم، اما قطعا فشاری که اونجا باید تحمل میکردم خیلی بیشتر از شوخی های دوستای مانی بود. دو تا دلیل خوب داشتن که من بشم سوژه خنده و شوخی امشبشون، هم اینکه موهامو برای اولین بار پسرونه کوتاه کرده بودم و اینکه همین دیروز با سرعت 60 تا زدم به پشت یک ماشین پارک شده و هر دو تا ماشین و داغون کردم، داغون کردن ماشین یه طرف و کمربند ایمنی نبستن سمیرا یه طرف دیگه ، که سرش خورد به شیشه و پیشونیش شکست و بازم شانس آوردم که ضربه مغزی نشد، همشون شوخی میکردن و میخنیدین ،‌از رانندگی خانوما میگفتن و مدل موی جدیدمو جک میکردن، البته سعی داشتن منو از این اوضاع در بیارن و فکر میکردن مشکل اصلی من همین تصادف لعنتیه، حتی سمیرا با سر بانداژ شده سعی میکرد بهم روحیه بده و میگفت چیزی نیست اینقدر تو فکر نباش…
به اصرار نرگس چند تا تیکه چیپس برداشتمو زدم تو ماست که بخورم،‌همینو کم داشتم که ماست بریزه رو ساپورتم، این فرصت شد که مانی سریع دستمال برداره و بشینه کنارم و حین پاک کردن ماست از روی رون پام، بگه : بس کن ویدا زشته، ناصر و زنش این همه زحمت کشیدن ،‌میزبان امشب شب چله شدن. حالا اینقدر تو خودت نباش،‌ حالا تصادف شده که شده ،فدای سرت…
میخواستم با همه توانم جیغ بزنم که بس کن مانی، بس کن مانی،‌بس کن مانی… چرا اینقدر عوض شدی؟؟؟ واقعا مطمئنی که شوهر منی؟؟؟ یعنی اینقدر عوض شدی یا خودتو به خریت میزنی؟؟؟ یعنی تو نمیدونی من چمه؟؟؟
اما با همه انرژیم خودمو کنترل کردم،‌ بیشتر از اینکه از مانی عصبانی و متعجب باشم که چطور اینقدر بیخیال داره رفتار میکنه و مثل بقیه داره میگه و میخنده،‌ عصبانیتم از ماهان بود، مثل بقیه نه خنده ای و نه حرفی. حتی بهم نگاه هم نمیکرد، خیلی خونسرد ، عادی و بدون اینکه مشخص بشه تو اون سرش چی میگذره به تی وی نگاه میکرد و مطمئن بودم هر چی تو سرش باشه اما قطعا اون تصویر تی وی نیست، میدونستم اگه از جزییات کاری که منو مانی کردیم با خبر نباشه اما قطعا میدونه که بلاخره چه اتفاقی افتاده و شاید داره به همین فکر میکنه…
دیگه طاقت نیاوردم ، بلند شدم و رفتم تو اتاق آخر که منتهی به بالکن میشد، تو راه از پالتو مانی سیگارشو برداشتم… هوا خیلی سرد بود و حتما با یک تیشرت و یک ساپورت یخ میکردم اما برام مهم نبود، از طبقه چهارم به کوچه و خیابونی فرش شده از برف نگاه میکردم ، نا خواسته یاد گذشته افتادم و ‌همه چی از روزی شروع شد که ماهان پاشو تو زندگی ما گذاشت…

 

 
مثل خیلی از آدمای دیگه زندگی معمولی و ساده ای داشتم،‌ 21 سالم بود که خانواده مانی که 4 سال ازم بزرگ تر بود، اومدن خواستگاریم، بابام کاملا انتخابو به عهده خودم گذاشته بود، میشه گفت ازدواج من تلفیقی از سنتی و جدید بود ،چون چند ماه وقت خواستم که مانی رو بیشتر بشناسم و آخرش با تصمیم خودم جواب بله رو دادم… مانی پسر خوشگل و خوشتیپی بود، با شخصیت و خوش صحبت، اجتماعی و با فرهنگ، کار داشت و ماشین و حتی خونه،‌ خانوادش از همه نظر چه مالی و چه اعتقادی مثل ما بودن، آدمای مذهبی میانه رو ،‌نه سخت گیر و نه خیلی باز… مگه میشد دلیل برای نه گفتن هم پیدا کنم؟؟؟ مگه میشد عاشق مانی نشم؟؟؟
22 سالم بود که ازدواج کردیم، مانی نه تنها باعث ضعیف شدن درسام نشد بلکه تشویق بیشتر به ادامه باعث شد با روحیه بیشتر دانشگاه رو ادامه بدم… برای بچه تصمیم گرفتیم تا سی سالگی من صبر کنیم و تو این مورد هم کاملا اتفاق نظر داشتیم علی رغم مخالفت هر دو خانواده. موفق شده بودیم با هم به تعامل و تفاهم نسبی خوبی برسیم… روابطمون تو همه زمینه ها بالا و پایین خودشو داشت، اما در کل خوبیامون برای هم بیشتر از بدیامون بود،‌ مخصوصا تو سکس و رابطه جنسی،‌ با کمی مشکل شروع کردیم اما کم کم لذت بردن از همدیگه رو یاد گرفتیم ، تفکرمون و نگاهمون به سکس مثبت و خوب بود ،‌جفتمون فهمیده بودیم که هات هستیم و اینو دوست داریم ، هر دو طالب تنوع تو رابطه سکس بودیم. سکسای یواشکی و پر هیجان تو خونه های پدریمون،‌یا حتی شبایی که خونه دوستا میخوابیدیم یا حتی تو مسافرت اونم تو چادر مسافرتی و هر جایی که حس هیجان خاص خودشو داشته باشه…

 

 
خلاصه یک زندگی در کل خوب و با احساس خوشبختی داشتیم و با وجود چند تا خورده مشکلات، همه چی خوب بود و ما یک زوج مثال زدنی برای دوست و آشنا بودیم… اما خبر نداشتم که زندگی ساده و بی حاشیه ای که دارم قراره تو چه تلاتم و طوفانی بیوفته…
شب پنجمین سالگرد ازدواجمون بود، دو تایی رفته بودیم رستوران و منتظر بودیم تا غذایی که سفارش داده بودیم رو بیارن که مانی بی مقدمه گفت:‌ راستی ویدا چند وقته تو مسیر سر کارم یه بنده خدایی منو سوار ماشین خودش میکنه و حدودا باهاش دوست شدم. با کمی تعجب گفتم مگه تو سرویس نداری و صبحا با سرویس خودت سر کار نمیری؟؟؟ جواب داد که آره با سرویس میرم اما همین چند دقیقه پیاده تا ایستگاه سرویس ، منو میرسونه و با هم گپ میزنیم،‌خیلی مرد با شخصیت و جلتنمنیه، ‌اسمش ماهانه. اون شب برای اولین بار اسم ماهان رو تو زندگیم شنیدم… شنیدن اینکه یکی مانی رو صبحا میرسونه تا پای ایستگاه به خوشحالی اون شبم اضافه کرد ، به مانی گفتم چه خوب دمش گرم،‌چه خوب تر که اینقدر ازش خوشت اومده و با انرژی و سرحال کارتو شروع میکنی…
صحبتای مانی درباره ماهان هر روز و هر لحظه بیشتر میشد، گاهی وقتا به خنده و شوخی بهش میگفتم خیلی از این پسره خوشت اومده ها شیطون نکنه همجنس باز شدی من خبر ندارم… بهش برمیخورد و تا یک روز از ماهان هیچی نمیگفت اما بازم طاقت نداشت و از فرداش باز شروع میشد. از تعریفاش فهمیدم ماهان دو سال از مانی بزرگ تره و البته هنوز مجرده و انگاری آدم وضع خوبی هم هست از اون مایه داراست…
مانی آدم دوست بازی بود و این جز روحیاتی بود که من ازش دوست داشتم، چون دوستای خوبی داشت که سرشون به تنشون میارزید و زنای دوستاش هم همینجور،‌ البته خودم هم روحیه دوست بازی داشتم و رابطه نزدیکی با زنای دوستاش بر قرار کردم و میشه گفت بدون آقایون هم ما برای هم دوستای خوبی بودیم.‌ تو بدترین حالت دو هفته یه بار دور هم جمع میشدیم و مهمون دوره ای دوستانه همیشه بر قرار بود و هر بار خونه یکی. مانی کمبود دوست و رابطه دوستانه و محبت دوستانه نداشت،‌اما چه چیز این ماهان اینجوری مانی رو شیفته خودش کرده بود؟؟؟

 

 
با اینکه عاشق این بودم که مانی عزیزم اینجور مثل بچه های معصوم میاد همه حرفای دلش رو بهم میزنه اما دیگه به اسم ماهان آلرژی پیدا کرده بودمو از شنیدن این همه حرف در موردش خسته شده بودم و گاها عصبی. یه شب موقع ظرف شستن ،‌مانی هم تو آشپزخونه داشت بهم تو تمیز کردن آشپزخونه کمک میداد، بهش گفتم نظرت چیه آخر هفته ماهان رو دعوت کنیم بیاد خونمون؟؟؟ میخواستم از نزدیک ببینم که چه آدمی اینجور شوهر منو مجذوب خودش کرده…
چشمای مانی مثل بچه ها برق زد و خوشحال شد،‌انگار خودش اصلا به این مورد فکر نکرده بود، بغلم کرد و گفت: ‌وای ویدا چرا به فکرخودم نرسید ،‌تو یه فرشته بی نظیری عزیزمممممم، چه پیشنهاد خوبی، باشه همین فردا بهش میگم آخر هفته شام بیاد خونمون…
صبح بعد هنوز یک ساعت از رفتن مانی نگذشته بود ، تازه داشت خوابم میبرد که به گوشیم زنگ زد، با خوشحالی گفت که بلاخره بعد کلی اصرار راضیش کرده…
ای خدای من این ماهان کیه صبر نکرد حداقل برگشت خونه بهم بگه یا ظهر بگه ،همین اول صبح اوکی رو گرفته و بهم زنگ زد و خبر داد…
نمیدونم چرا استرس نا خواسته ای داشتم، من زنی نبودم که از مهمون و مهمونداری بترسم، مهمون دوره ای دوستانه کم نداشتم و خانواده هامون هم زیاد میومدن خونمون، مهمونی با جمعیت های بالا رو میگذروندم،‌بدون ذره ای استرس و نگرانی. حالا یک شب مهمونی اونم فقط یک نفر، چرا آخه استرس داشتم؟؟؟ تصمیم گرفتم دو مدل غذا درست کنم و پیش غذا و دسر هم باشه و همه سعی خودمو کنم که پذیرایی بهترین کیفیت ممکن باشه ، خودم برای خرید میوه رفتم بیرون و بهترینا رو انتخاب کردم، خودمو قانع کرده بودم که به خاطر مانی دارم این همه سنگ تموم میذارم و وسواس به خرج میدم،‌ هر چی باشه مانی به شدت به این طرف اهمیت میده و باید آبرو داری کنم، به خاطر شوهرم و بهترین فرصت بود که خودم هم بشناسمش…
عصر شده بود ،‌مانی بهم زنگ زد که خودش میره دنبال ماهان و تا سر شب میان، بهش گفتم چی بپوشم که مثل همیشه گفت: فرقی نمیکنه هر چی دلت میخواد ،‌ این جمله فرقی نمیکنه رو مخ ترین جمله دنیا بود،‌یه بار نشد این مرد درباره لباسم نظر بده و بگه چی بپوشم و چی نپوشم. یه بلوز سفید رنگ یقه هفت آستین سه ربع انتخاب کردم با یه شلوار مخمل حدودا اندامی قهوه ای پر رنگ. موهای بلندم رو هم شونه زدمو جمع کردم با کلیپس بستم گرچه بازم کلی ازش دور شونه هام میریخت، انگار تو پوشش و ظاهرم وسواس داشتم که چجوری باید جلوی این طرف بگردم، تو آیینه به خودم نهیب زدم که بس کن دیگه یه شب یه مهمونی ساده و خلاص…

 

 
مثل همیشه و مثل همه با خوشرویی در و باز کردم ، به مانی و ماهان که پشت سرش بود سلام کردم،‌ تو نگاه اول مشخص بود مرد زیبا چهره ای نیست و حتی کمی خشن به نظر میرسه اما جذابیت و گیرایی خاص خودشو داره، از مانی کمی قد بلد تر و با یک کت و شلوار مشکی که زیرش پیرهن سفید پوشیده بود،‌موهاش کمی موج داشت و به سمت بالا شونشون کرده بود و به صورت کشیدش میومد. نوع سلام و برخوردش برای بار اول خیلی خاص و جدید بود،‌نه شبیه مردای با حیا و خجالتی بود و نه شبیه مردای هیز و پر رو، خونسردی و ملایمت خاصی داشت، انگار اصلا استرس و نگرانی دیدار اول رو نداره یا اگه داره کاملا پنهان کرده، در کل تا خوش آمد گویی کردم و اومدن داخل و نشستن و براشون شیر قهوه آوردم، این رو فهمیدم که واقعا ماهان شخصیت به شدت خاصی داره…
رفتم کنار مانی دقیقا جلوی ماهان نشستم و همچنان سعی در شناخت بیشترش داشتم، کمی سرشو چرخوند و خونه رو نگاه کرد و رو به مانی گفت: بهت تبریک میگم مانی،‌از ظاهر و سلیقه چیدمان خونه مشخصه ویدا خانوم یک زن خوش سلیقه و شیک پسند هستن و البته تبریک مضاعف بابت اینکه خودشون هم بسیار زن زیبا چهره و خوش اندامی هستن ، طبق شناختی که ازت دارم قطعا قدر این خانوم جذاب و خوش سلیقه رو میدونی…
تو دلم داشتم از تعجب سکته میزدم، تو عمرم هیچ مردی غیر مانی اینجوری مستقیم از قیافم و اندامم تعریف نکرده بود ،‌دوستای مانی شده بود به خنده و شوخی بگن فلان مدل مو یا فلان مدل لباسم خوبه یا بده اما جرات و جسارت اینکه علنی و جدی نظر بدن رو نداشتن ، حالا این علنی و مستقیم داشت به شوهرم میگفت چه زن خوشگلی داری!!!!! مانی هم انگار نه انگار رو بهش گفت: خواهش میکنم ماهان جان، دید مثبت و محبت آمیز خودته که اینجوری میبینی. ماهان رو به من نگاه کرد و گفت:‌نه مانی نظرم ربطی به نوع نگاهم نداره،‌ هر چی گفتم حقیقت محض بود…
ماهان موقع حرف زدن فقط و فقط به چشمام نگاه میکرد، نمیتونستم اینجور راحت بودنش و نظر دادنش رو ،‌رو حساب پر رویی و هیزیش بذارم، اینقدر زرنگ بودم که سریع یک مرد هیز رو تشخیص بدم،‌ ترجیح دادم از این نظرش ناراحت نشم و عادی برخورد کنم، حتی ازش تشکر هم کردم…

 

 
اون شب بر خلاف شروع غیر منتظره و کمی سرد از طرف من،‌کم کم گرم شد و کلی حرف زدیم با هم ،‌از همه جا و همه چی گفتیم و اینقدر ماهان خوش صحبت و جذاب حرف میزد که بیشتر در نقش یک سخنران و ما شنونده بودیم، بهش گفتم که رشته من ادبیات هستش و به شعر و شاعری علاقه دارم، فهمیدم تو اون زمینه هم بی تخصص نیست و هر شاعری رو که من میگفتم دوست دارم ،‌ازش صحبت میکرد و حتی گاها اطلاعاتش بهتر از من بود،‌ هیچ غروری تو صحبتاش و داشته هاش نبود و هر چی بیشتر میگذشت بیشتر از ماهان خوشم میومد ، به مانی حق دادم که چرا اینقدر ازش خوشش اومده. جذابیت و آرامش خاصی داشت که نا خواسته آدمو جذب میکرد… ماهان ازم خواست دیوان حافظ بیارم و چند بیت به انتخاب خودم بخونم، دوستای مانی و حتی خود مانی هیچ کدوم اهل شعر و حوصله شعر شنیدن و خوندن نداشتن و فقط بابام بود که دوست داشت براش شعر بخونم و میگفت هیچ کس مثل من اینجور با احساس شعر نمیخونه (‌البته تو این مورد تبهر خاصی داشتم)…
یک غزل زیبا از حافظ خوندم، بعد تموم شدنش ماهان یک دقیقه تموم برام دست زد و گفت:‌چقدر لحن صداتون آرامش بخش و با چه آهنگ زیبایی این شعر رو خوندین،‌داره کم کم به مانی حسودیم میشه بابت این همسر همه چی تموم…
بر خلاف تعریف اولش که زیاد خوشم نیومد ،‌اما اینبار از این تعریفش تو دلم قند آب شد و خودم فهمیدم که پوست صورتم قرمز شد…
اون شب به بهترین شکل ممکن تموم شد و ماهان رفت،‌ اینقدر با شخصیت و با وقار و متین بود که حالا عذاب وجدان داشتم که چرا تو دلم از دست مانی بابت این همه بردن اسمش عصبانی شده بودم، قبل از اینکه ازم سوال کنه چطور بود خودم گفتم که واقعا آدم خاص و جلتنمنی بود ،‌حق داشتی اینجور مجذوبش بشی…
لباشو بوسیدم و کشوندمش سمت اتاق خواب که حسابی این بد بینی رو براش جبران کنم…

 

 

هر چی زمان بیشتر میگذشت دوستی و رفاقت مانی با ماهان شدید تر میشد ،‌مانی هر روز بیشتر شیفته و مجذوب ماهان میشد،‌حتی همه دوستا و خانواده از حضور این آدم تو زندگی مانی با خبر شده بودن و کنجکاو بودن که این ماهان کیه که اینجور مانی ازش خوشش اومده…
سمیرا تو همه دوستا بهم نزدیک تر بود،‌یه بار بهم گفت: خیلی کنجکاوم که منم ماهان رو ببینم ،‌واقعا جالبه برام که طرف کیه که اینقدر مانی ازش تعریف میکنه. منم بهش گفتم که یه جورایی حق داره و ماهان واقعا آدم خاص و جالبیه و هر کسی ببینش خوشش میاد…
موضوع فقط علاقه مانی به ماهان نبود، نکته مهم تر تغییر روحیات و رفتار و عقاید مانی بود…‌ نمیشد گفت بهتر شد یا بدتر شد، اما هر روز بیشتر حس میکردم که تغییر کرده…
مانی آدم مقید و مذهبی سخت گیری نبود و میشد از انتخاب دوستاش و حتی آزادی ای که تو پوشش به من میده اینو فهمید( دیگه چقدر لباسم تنگ و اندامی و باز میشد که یه تذکر کوچیک میداد) اما برای خودش و دل خودش عقایدی داشت، همیشه ماه رمضون رو روزه میگرفت و محرما تنهایی میرفت سینه زنی و چند مورد دیگه که فقط من میدونستم انجام میده،‌ درکل عقایدش برای دل خودش بود و به کسی ربطش نمیداد ،‌مخصوصا داخل زندگیمون و من… اما همون عقاید کم کم داشت عوض میشد و گاهی وقتا حرفای ترسناک میزد…

 

 
من خودم آدم مقید و مذهبی ای نبودم و نه اهل نماز بودم و نه روزه و نه عزاداری و خیلی از مناسبت های مذهبی دیگه، خیلی چیزا رو از جمله حجاب رو فقط به احترام پدرم حفظ ظاهر میکردم،‌البته اونم فقط جلوی خانوادم که البته همشون میدونستن تیپ و لباس واقعی من چجوریه و دارم احترام نگه میدارم، اما با این روحیاتم و رفتارم جرات کفر گفتن هم نداشتم…
مانی اما نسبت به گذشته اش شروع کرد به عوض شدن، حتی گاهی تو حرفاش میشد حس کرد که دیگه به خدا هم اعتقادی نداره، دیدش به زندگی داشت عوض میشد، میگفت مگه دو روز دنیا چقدره که با این خیالات و توهمات بخوایم بگذرونیم و سخت بگیریم. رفتارش با من فرقی نکرده بود که هیچ ،حتی میتونستم بگم با توجه تر و پخته تر از گذشته شده بود، نمیشد بهش ایراد بگیرم چرا اینجوری داری فکر میکنی و حرف میزنی،‌ چون با من به عنوان زنش رفتار دقیق تر و پخته تری نسبت به گذشته داشت…
میشه گفت تنها کمبودی که تو رابطه سکس با مانی داشتم این بود که دوست داشتم موقع سکس باهام حرف بزنه، اما خب حرف زدن موقع سکس رو دوست نداشت، اما حالا کم کم شروع کرده بود به حرف زدن موقع سکس و حتی از من میخواست که منم حرف بزنم، از اندامم و چهرم موقع سکس میگفت و ازم میخواست منم همینکارو کنم…
همه چی درباره مانی بهتر شده بود و چه دلیلی داشت که بخوام بهش سخت بگیرم در مورد عقاید جدیدش، پیش خودم گفتم که به هر حال هر آدمی حق داره یه روز عوض بشه و هر جور که دوست داره فکر کنه. مهم رفتار و احساسش به منه که بهتر از گذشته شده…
یه روز اومد خونه و حسابی سر حال بود، گفت: ماهان برای جبران اون دعوتی که خونمون اومده بود آخر این هفته دعوتمون کرده بریم خونش، گفتم خب اون بده خدا مجرده و چجوری میخواد ازمون پذیرایی کنه. مانی جدی شد و گفت: ‌اولا اینقدر این کلمه خدا رو جلوی من نگو ،‌دوما منم بهش همینو گفتم و خیلی اصرار کرد و زشت بود اگه قبول نکنم… بهش گفتم اوکی اگه اصرار کرده که میریم…
ظهر پنجشنبه زودتر از سر کارش اومد البته مثل همیشه، همیشه موقع هایی که شب شام جایی دعوت بودیم ناهار خیلی سبک میخوردیم یا فقط میوه میخوردیم،‌چون کلا رژیم و عادت غذایی ما یک وعده در 24 ساعت بود. مانی هوس پنیر و هندونه کرده بود و براش آماده کردم،تو حین خوردن ازم پرسید امشب چی میخوایی بپوشی؟؟؟ از تعجب خندم گرفت، گفتم واقعا خودتی مانی؟؟؟ این چند سال یک بارم این سوالو ازم نپرسیدی که هیچ ،تازه منم پرسیدم حوصله جواب دادن نداشتی، حالا میگی چی بپوشم؟؟؟ از خنده من خودشم خندش گرفت،‌گفت: قبول دارم اما کار درستی نمیکردم که به پوشش زنم دقت نمیکردم و حالا میخوام عوض بشم ، بپرسم و بدونم ، حتی نظر هم بدم، حالا مگه بده؟؟؟ گفتم نه کی گفته بده عزیزم، من که از خدامه و جون به لبم میکردی که به زور یه نظر از دهنت بکشم بیرون، الانم اینقدر غافلگیر شدم که نمیدونم چی بپوشم،‌ خودت بگو اصلا…

 

 
یکمی رفت تو فکر و گفت: اون رنگ کرمه، هم شلوارش هم بلوزش کرم بود و اندامی. رفتم تو فکر و داشتم مرور میکردم لباسامو که مانی دقیقا کدومو میگه، اینی که میگفت رو اصلا من نداشتم که… مانی مطمئنی همچین لباسی دارم؟؟؟ جواب داد که آره بابا مطمئنم…
دقیق تر فکر کردم،‌ اوه اوه یادم اومدددد،‌ منظورش اون ساپورت زخیم رنگ بدنه که یه بلوز آستین کوتاه چسبون ست داشت که شبیه تاپ مجلسی بود، یه بار اومدم بپوشم برای مهمونی که منو قبل رفتن تو خونه دید ، برای اولین بار بهم گیر داد که این چیه ویدا انگار هیچی تنت نیست،‌ هم خیلی تنگه و هم رنگ بدنه،‌تازه مشخصه موقع نشستن و بلند شدن تاپت میره بالا و شیکمت و بدنت دیده میشه، منم دیدم راست میگه و خیلی لباس تابلویی هستش و رفتم عوض کردم،‌دیگه گذاشتمش کنار و هیچ وقت نپوشیدم…
حالا اونو از کجا یادشه و تازه میگه که تنم کنم، مونده بودم چی باید بگم، غافلگیر شدن از اینکه خودش پیش قدم شده بود برای انتخاب لباسم یه طرف و این انتخابش یه طرف… بهش گفتم مانی به نظرم اون مناسب نیستا،‌ خیلی خیلی دیگه اندامی و بدن نما هستش. گفت: الان که فکر میکنم نه اینجوریام که میگی نبود و نیست،‌در ضمن حالا اگه خوشگل تر و خوشتیپ تر باشی مگه چی میشه؟؟؟ مگه همیشه وسواس نداری که من تو جمع و همه جا خوش تیپ و خوش لباس بگردم؟؟؟ حالا منم همینو میخوام که زنم شیک و جذاب بگرده، حالا اگه نظرم برات اهمیت نداره بیخیال هر چی خودت دوست داری انتخاب کن…
یه جورایی هیچ جوابی نداشتم که بهش بدم،‌راست میگفت حالا بعد عمری رو لباس من داشت نظر میداد ، اگه گوش نمیدادم دیگه عمرا نظر میداد،‌ بهش گفتم باشه پسمل نازنازی و قهر قهروی من، هر چی عشقم بگه،‌همونو میپوشم عزیزم…
لباسی که مانی گفته بود و پیدا کردم و پوشیدم، یکمی از سه سال پیش که اینو گرفته بودم تو پر تر شده بودم و حالا بیشتر از قبل به بدنم چسبیده بود ،باسنم و سینه هام داشت این ساپورت و تاپ چسبون و کشی رو پاره میکرد،‌ اما دیگه بهش قول داده بودم که بپوشم و چاره ای نبود،‌داشتم موهامو شونه میزدم که ببندم، مانی اومد تو اتاق و گفت: اگه میشه موهاتو بعد شونه زدن نبند و همینجوری باز بذار. بازم خندم گرفته بود و باورم نمیشد این همون مانی چند وقت قبل باشه، بهش گفتم چشم عزیزمممم،‌گرچه موهای بلند تا پشت کمرم سخت بود باز گذاشتنش اما بازم خواست مانی بود و خوشحال بودم که تو این مورد هم راه افتاده….
تو راه به مانی گفتم مگه خونشون همین اطراف نیست که صبحا تو مسیر تو رو سوار میکنه؟؟؟ جواب داد که: آره یه آپارتمان کوچیک همین اطراف داره به خاطر نزدیک بودن به محل کارش، اما خونه اصلیش تو ولنجک هستش…

 

 

 

خود ماهان درو برامون باز کرد، بازم یک کت و شلوار مشکی و پیرهن سفید ،‌البته مشخصا یک مدل و کت و شلوار دیگه، یک خونه ویلایی محشر و قشنگ، هم زمان که از وسط حیاط به سمت ساختمون میرفتیم ،شروع کرد به خوش آمد گویی کردن، نا خواسته سرم به اطراف میچرخید و حالا میفهمیدم چرا مانی میگه که طرف مایه داره. داخل خونه و وسایل خونه که بی نظیر بود، اصلا اصلا تصور نمیکردم که ماهان همچین خونه مجردی ای داشته باشه، بازم ناخواسته سرم میچرخید به سمت اطراف که ماهان بهم گفت:‌جا لباسی تو اتاقه ویدا خانوم، راحت باشین لطفا خونه خودتونه…
یه اتاق مشرف به هال بود که درش باز بود ،‌رفتم داخلش و در و بستم، بعد بستن در از خودم خندم گرفت انگار که قراره لباس عوض کنم، مانتو و شال رو سرم رو درآوردم و گذاشتم رو جالباسی، حالا خیلی خیلی بیشتر میفهمیدم چی پوشیدم و واقعا روم نمیشد برگردم تو هال،‌تو آیینه خودمو نگاه کردم و واقعا مانی همون چند سال قبل راست گفته بود و انگار هیچی تنم نیست… به هر بدبختی ای بود خودمو قانع کردم که برو بیخیال…
برگشتم تو هال که دیدم مانی و ماهان هنوز گرم صحبت هستن، یه اوهوم گفتم که متوجه حضور من شدن و جفتشون سرشون برگشت سمت من، ماهان همچنان به چشمام نگاه میکرد و لبخند خاصی زد، تعارف کرد که بشینیم ، هر کاری کردم که بذاره من تو پذیرایی کردن کمک بدم نذاشت و گفت: شما مهمون هستین و خودم شخصا باید ازتون پذیرایی کنم، برامون یک نسکافه بی نهایت خوش مزه آورد که فهمیدم تا حالا ما چرت و پرت میخوردیم نه قهوه و نسکافه… دقیقا به همون حالت خونه خودمون نشستیم و ماهان رفت جلومون نشست و رو به من با خنده و شوخی کم رنگ و خاصی گفت: والا ناچارا از مانی هر روز خبر دارم،‌رو همین حساب مانی رو بیخیال، شما در چه حالین و چه خبرا؟؟؟ سه تایی مون از شوخیش خندمون گرفت و بهش گفتم سلامتی و خبرا پیش شماست و ببخشید که مزاحم شدیم و به مانی جان گفتم که درست نیست مزاحم آقا ماهان بشیم که مجرده و سخته براش…
با نگاه خاص و خونسردی خاص خودش صبر کرد حرفام تموم بشه و با ملایمت گفت: نفرمایید ویدا خانوم، پذیرایی از مانی و بانوی زیبا و با شخصیتی مثل شما باعث افتخارم هستش، در ضمن فکر کنم باید مجددا به مانی تبریک بگم… مانی بهش گفت:‌ بابت چی ماهان؟؟؟ نگاه ماهان همچنان تو چشمای من بود و گفت: بابت این موهای بی نظیر و فوق جذاب ویدا خانوم که الان متوجه بلندی و زیباییشون شدم….
نا خواسته از این لحن خاص و تعریف ماهان یه نفس عمیق کشیدم و خندم گرفت،‌ازش تشکر کردم و گفتم شما خیلی به من لطف دارید آقا ماهان و اینجوری حسابی پر رو میشما…
مثل سری قبل شروع کردیم صحبت کردن و هر لحظه بیشتر جذب لحن و تن صدای ماهان میشدم و بیشتر دوست داشتم برامون حرف بزنه، سری قبل به خودم گفته بودم که حالا یه بار دیدم خوشم امده ازش و گذراست اما حالا اون حس شدید تر شده بود… برامون از بیرون شام سفارش داد و اینقدر نشاط و شوخی حین خوردن غذا بود که بر خلاف رژیمم کلی غذا خوردم، بعد شام به پیشنهاد ماهان قرار شد بازی کنیم و هر چی مرور کردیم بازی سه نفره خوب موجود نبود و قرار شد مانی و ماهان تخته نرد بازی کنن و من بشم تماشاچی و تشویق کننده…
همش با فاصله چند سانت از ماهان رو زمین نشسته بودم و حسابی گرم بازی بودن، نمیدونم چرا اما همش دقتم و نگاهم به خط چشمای ماهان بود که منو دید میزنه یا نه، سینه های برجسته و بدنم تو این لباس تنگ و چسبون تو چند سانتی دیدش بود اما بازم هر بار میخواست نگاه کنه به چشمام نگاه میکرد، مانی که شوهرم بود مثل مردای هیز به بدنم نگام میکرد اما ماهان انگار نه انگار، البته همونجور که من فکر میکردم اصلا بهم دقت نمیکنه سریع بلندی موهامو فهمیده بود، شاید انحراف چشم داره و بر خلاف ظاهر چشماش که رو صورتمه اما داره جای دیگه رو نگاه میکنه…
وای ویدا چت شده؟؟؟ اصلا چرا باید برات مهم باشه که بدنتو نگاه میکنه یا نه؟؟؟ الان باید خوشحال باشی که چشم پاکه و چشماش رو بدنت هیزی نمیکنه،‌تو همونی هستی که تو مترو یا اتوبوس یا خیابون ،وقتایی که سنگینی نگاه مردا رو حس میکنی عصبی میشی و وقتی بهت تیکه میندازن میخوایی بکشیشون،‌حالا چت شده آخه؟؟؟

 

 
مانی بهم گفت: او او چه خبره بابا چقدر تو فکر رفتی؟؟؟ من که اینجام نیازی به نامه هم نیست که بگیم منتظرشی، تو صورتش خندیدم و گفتم خیلی خنکی مانی، ماهان گفت:‌ بازی بسه اینجوری ویدا خانوم تک میوفته و خوب نیست، اصلا نظرتون چیه یه بازی سه نفره خوب که الان به ذهنم رسید بکنیم؟؟؟ حسابی استقبال کردمو گفتم من موافقمممممم…
ماهان شروع کرد به گفتن بازی و قوانین بازی، اینجور بود که باید هر کسی یک معما مطرح میکرد و اون دوتای دیگه هر کدوم زودتر جواب میداد که هیچی اما اون یکی که دیر تر جواب داده باید یک حقیقت مهم درونش در مورد خودش و زندگیش بگه و حق دروغ گفتن نداره… ظاهر بازیش ساده بود و خوشم اومد و ازشون خواستم که من تقلب کنم و از تو نت گوشیم سوال گیر بیارم و قبول کردن جفتشون…
اولین معما رو من گفتم و با کمی مکث ماهان جواب داد و حالا باید مانی یه حقیقت مهم رو میگفت، کنجکاو بودم که الان چی میخواد بگه. کمی فکر کرد و گفت: هیچ وقت از رسول خوشم نمیومد و هنوزم نمیاد و فقط به خاطر بقیه تحملش میکنم ( رسول یکی از دوستای دورهمی بود ) دهنم از تعجب باز موند و گفتم جون من راست میگی مانی؟؟؟ چرا تا حالا بهم نگفته بودی پس، چرا تا حالا نفهمیده بودم؟؟؟ قبل اینکه مانی حرفی بزنه ماهان گفت: شیرینی بازی به همینه و قرار شد همین حقایق مخفی رو بگیم دیگه…
حالا نوبت مانی بود که معما مطرح کنه، از اونجایی که یادش نبود قبلا اینو بهم گفته ،سریع جواب دادم و ماهان با خنده خاصی فهمید که جواب رو از قبل میدونستم ، منم تو صورتش لبخند زدم و بهش گفتم خب دیگه نوبت شماست. یه نفس عمیق کشید و گفت: وقتی دوازده سالم بود خواهرمو تو حموم دید میزدم و میخواستم ببینم چه فرقی بین ما پسرا و دخترا هستش… اینو با لحن خنده دار و طنز گفت که باعث شد منو مانی جفتمون خندمون بگیره تا اینکه بخوام فکر کنم چه کار بدی میکرده، بازم با لحن طنز گفت:‌خب کنجکاو بودم دیگه چیکار کنم… مانی بهش گفت: آبجیت چند سالش بود؟؟؟ ماهان تو جوابش گفت:‌ هجده سالش ،‌مانی گفت: واوووو پس حسابی خوش بحالت شده. به مانی اخم کردمو گفتم خب حالا ،‌آقا ماهان یه اعتراف از اشتباهش کرد و در ضمن اون موقع بچه بوده ،‌بی ادب نباش مانی… جفتشون خندیدن و حالا نوبت ماهان بود که معما طرح کنه، خیلی خیلی معمای سختی بود و هر چی به مغزم فشار آوردم نتونستم جوابشو پیدا کنم اما مانی بعد چند دقیقه جوابشو داد،‌به مخ مانی نمیخورد این معمای سخت رو حل کنه ،‌حسابی از اینکه جلوش باخته بودم عصبی شدم و میخواستم کلشو بکنمممممم… ماهان رو به من گفت: حالا نوبت شماست ویدا خانوم،‌منتظریم… مونده بودم که چی بگم ،‌کلی به مخم فشار آوردم و گفتم منم سمیرا رو از همه بیشتر دوست دارم. مانی قیافه مسخره ای به خودش گرفت و گفت: ای بابا اینو که والا خواجه حافظ شیرازی هم میدونه تو سمیرا رو از بقیه دوستات بیشتر دوست داری،‌قرار شد یه چیزی که هیچ کس ندونه و خاص باشه… ماهان رو بهم گفت:‌راست میگه ویدا خانوم تقلب ممنوع و لازم نیست حتما یه خاطره یا درباره کسی بگی،‌اصلا یه حس درونی خودتو در هر موردی بگو. مانی گفت:‌ تند باش تند باش منتظریم… مونده بودم چی بگم آخه، احساس میکردم الان تحت فشارم و هیچ راز مهمی تو زندگیم ندارم که بگم،‌همینجوری داشتم فکر میکردم و اون دو تا منتظر بودن،‌ نمیدونم چرا از دهنم در رفت و گفتم من از تن صدای بعضی آقایون خوشم میاد و برام اولین جذابیتی هستش که باعث میشه بهشون دقت کنم…

 

 
قیافه مانی به شدت خاص و مرموز شد و خنده خاصی بهم کرد و گفت: واووووو که اینطور ویدا خانوم از تن صدای مردا خوشش میاد. با عصبانیت نا خواسته ای که پشیمون بودم از این حرفم و این شرایط داشت اذیتم میکرد بهش با حرص گفتم مانییییییییی… ماهان گفت: اولا که این خوش اومدن طبیعیه و منم از تن صدای بعضی خانوما خوشم میاد و همه مون خشومون میاد، مهم اینه که شهامتشو پیدا کرد و گفت،‌مگه نه مانی؟؟؟ مانی خندش هنوز ادامه داشت و گفت: البته من میدونستم ویدا از صحبت کردن من با خودش خوشش میاد ( طعنه به اینکه همیشه بهش میگفتم تو سکس باهام حرف بزن ) اما اینکه اولویت اولش باشه اولین باره که میشنوم و حالا شد بازی منصفانه…
معمای بعدی رو من باید مطرح میکردم و با بی حوصلگی یه معما گفتم و ایندفعه هم مثل سری قبل ماهان زودتر جواب داد، مانی شروع کرد به شکستن انگشتاش(‌خستگی در کردن) با خنده گفت: خب منم دوست دارم از این حسایی که ویدا گفت بگم. اومد که ادامه بده که نا خواسته حرفشو قطع کردم و گفتم نه بسه، رو به ماهان گفتم خواهشا این بازی رو نکنیم همین سه دور بسه… نمیدونم چم شده بود و چرا عصبی شده بودم ، ماهان و مانی نگاه معنی داری به هم کردنو ماهان گفت:‌ اوکی هر چی ویدا خانوم بگه، بازی جهت سرگرمی و نشاطه و منصفانه نیست اگه یکی اذیت بشه و حق با شماست…
از رو زمین نشستن خسته شده بودمو بلند شدم وایستادم، چشمم به ساعت افتاد که 2 نصفه شبه،‌ به مانی گفتم ساعتو ببین دیر شد پاشو بریم… ماهان گفت: الان که دیگه وقت رفتن نیست ،‌خیلی دیر وقته ،‌فردا هم که تعطیله و کاری ندارین، اتاق خواب دو نفره طبقه بالا هست و راحت بگیرین بخوابین،‌ من همین پایین تو اتاق خودم میخوابم و شما راحت راحت باشین…
گفتم که به اندازه کافی مزاحمتون شدیم آقا ماهان ،‌خیابونا خلوته و زودتر میرسیم خونه ، مانی پاشو… ماهان شروع کرد به اصرار کردن و هر چی به مانی چشم غره رفتم که پاشه بریم اما هیچی نگفت که هیچ تازه گفت:‌ ویدا انصافا خسته ام حوصله ندارم این همه راه بریم خونه. بهش گفتم عیبی نداره خودم رانندگی میکنم پاشو بریم…
ماهان گفت: ویدا خانوم واقعا دارین سخت میگیرین،‌یعنی اینقدر بهتون سخت گذشته حاظر نیستین بمونین؟؟؟ جمله ماهان تیر خلاص بود و چاره ای جز قبول کردن اصرارش نداشتم…

 ***

ماهان منو مانی رو راهنمایی کرد به سمت طبقه بالا و یک اتاق خواب که کاملا متاهلی بود و تخت دو نفره داشت، شب بخیر گفت و رفت پایین…
مانی محکم از پشت بغلم کرد و شروع کرد بوسیدن گردنم، میخواستم حالشو بگیرم ، برای اینکه به حرفم گوش نداده بهش ضد حال بزنم اما از همون لحظه ای که اومدیم چشمش همه جای بدن من کار میکرد و انگار منو همین امشب برای بار اول دیده و نه انگار که 5 ساله زنش هستم، دلم نیومد و منم برگشتمو شروع کردیم از هم لب گرفتن، مانی رومانتیک و با احساس و ملایم تو سکس، حالا جوری محکم لبامو میمکید که نا خواسته خندم گرفتو گفتم چت شده مانی؟؟؟‌ هیچ وقت چشمای مانی رو اینجور ندیده بودم که برق بزنه و خیلی جدی بهم گفت:‌ الان بهت میگم چم شده. منو هول داد به سمت تخت و میشه گفت پرتم کرد رو تخت،‌ با ولع و حرص عجیبی بهم حمله کرد، دستاشو محکم رو سینه هام و بدنم میکشید، متوجه شدم که میخواد لباسمو تو تنم پاره کنه،‌ خودمو کشیدم عقب و گفتم مانی من همین یه دست لباسو دارم چیکار داری میکنی؟؟؟ با همون لحن جدی گفت: پس لخت شو تا تو تنت جرش ندادم. از تعجب این کاراش و حرفاش بازم خندم گرفتو گفتم باورم نمیشه تو همون مانی رومانتیک و ملایم باشی، ‌بلند شدم وایستادم تاپ و ساپورتم و شرت و سوتینم رو درآوردم چون ترسیدم اونا هم پاره کنه،‌ میخواستم براش یکمی عشوه گری کنم و بیشتر تشنه خودم بکنمش اما مچ دستمو گرفت ،‌با حرص منو خوابوند و خودش سریع لخت شد، مونده بودم که مانی چش شده و برام جدید بود این جور رفتارش تو سکس، اومد روم و پاهامو از هم باز کرد و بدون مقدمه کیرشو کرد تو کسم، مطمئن بودم هیچ وقت کیر مانی به این کلفتی نشده بود،‌ نمیدونم چرا همش خندم میگرفت از این تغییر عجیب مانی، از خنده من عصبانی شد و گفت:‌ میخندی آره؟؟؟ شدت تلمبه زدنشو تندتر و محکم تر کرد، صدای تلمبه زدنش تو کسم کل اتاقو برداشته بود، دستشو برد روی سینه هامو جوری چنگ زد که دردم گرفت…

همیشه کلی عشق بازی میکردیم و کاملا روماتیک و ملایم شروع میکردیم ،‌ حالا خیلی متفاوت بود و اصلا تمرکز و وقت کافی برای تحریک شدن نداشتم،‌ اما با این حال نمیدونم چرا از این وضعیت درد آور و خشن مانی خوشم اومده بود و همین باعث شد کم کم تحریک بشم، ماهیچه های صورتم و چشمام نشون میداد که منم تحریک شدم و مانی ازم خواست که حرف بزنمو آهو اوهمو ببرم بالا،‌ نفسم نا منظم و صدام از شدت تلمبه زدن مانی قطع و وصل میشد، بهش گفتم آروم تر مانی صدا میره پایین،‌زشته … این حرف من انگار وحشی ترش کرد و با شدت بیشتر تلمبه میزد و به سینه هام چنگ میزد،‌ منم دیگه کامل تحریک شده بودمو یک لذت جدید و خاص بود برام،‌ حس میکردم حالا منم عوض شدمو این رفتار مانی رو دوست دارم، بهم گفت: خب صداتو بشنوه جنده خانوم مگه چی میشه؟؟؟ حالت عادی اگه این فحش رو بهم میداد از وسط جرش میدادم اما حالا عصبانی نشدم که هیچ تازه لبم نا خواسته به رضایت لبخند زد، باعث شد فحشای بیشتری بده و بگه که اصلا بشنوه که من دارم زنمو میکنم مگه جرمه؟؟؟ مگه کردن زن خوشگلم جرمه؟؟؟ به درگ که بشنوه، مجبورم کرد منم صدامو آزاد کنم،‌ همه سعی خودمو کردم ناله و آهم با صدای کم باشه اما میدونم که بعضیاش از دستم در رفت و بلند شد، فهمیدم که داره ارضا میشه و چون قرص ال دی مصرف میکردم آبشو همون داخل میریخت و منم باهاش ارضا شدم، ‌همیشه کلی عشق بازی و تحریک نیاز داشتم برای ارضا شدن و حالا نهایتا تو یک ربع موفق شده بودم تحریک بشم و ارضا هم بشم… این برام یک رکورد محسوب میشد و خودمم تعجب کردم…
مانی از خستگی خودشو از روم کشید کنار و داشت نفس نفس میزد، ضربان قلبشو میشنیدم و نگرانش شدم،‌ هیچ وقت تو سکس اینجوری به خودش فشار نمیاورد،‌ هر چی بهش گفتم حالت خوبه جواب نمیداد و سرشو فقط تکون میداد. بهش گفتم برات آب بیارم که با سرش تایید کرد. تو حین لباس پوشیدن به خنده بهش گفتم والا الان من باید بی حال بیوفتم و تو برام بری آب بیاری،‌ جنبه خشن بودن و محکم بودن نداری مگه مجبورت کردن…
چون حدس میزدم که مانی اگه بازم سر حال بشه بخواد سکس کنه شرت و سوتین نپوشیدم، به خیالم که الان ماهان تو اتاق خودشه،‌ همه جا تاریک بود،‌ تو تاریکی خودمو به آشپزخونه رسوندمو داشتم دنبال کلید لامپ میگشتم که یه هو روشن شد،‌ ماهان بود که دستش رو کلید برق بود و داشت منو نگاه میکرد،از یه هویی ظاهر شدنش ترسیدم. بهم گفت:‌ ببخشید نمیخواستم بترسونمتون. عرق سکس با مانی هنوز رو صورتم و پیشونیم بود ، کمی با استرس بهش گفتم اومدم آب ببرم بالا،‌ رفت سمت یخچال و یه شیشه آب برداشت و با لیوان داد دستم، همینجوری داشت به چشام نگاه میکرد، ازش گرفتمو تشکر کردمو سریع برگشتم بالا،‌ چراغ اتاقو روشن کردم که مانی بلند شه آب بخوره،‌خودمو تو آیینه نگاه کردمو دیدم واییییی که چقدر سینه هام بدون سوتین تو این لباس مشخصه و قشنگ برجستگی نوکش دیده میشه و تابلو هستش که نبستم و تازه چقدر موهام به ریخته هستش… حدسم درست بود و مانی نیم ساعت بعدش باز شروع کرد ،‌البته اینبار توان و انرژی مثل بار اول خشن بودن و محکم بودنو نداشت و ملایم تر منو کرد و ارضا شدیم دوباره…

 

 
همش تو فکر این بودم که حتما ماهان فهمیده چه خبره ، اون وضعی که منو دیده مهر تایید بوده، از طرفی هم مانی راست میگفت مگه جرم کردیم خب زن و شوهریم، ما که خیلی جاهای حساس تر و هیجانی تر سکس کردیم و اینجا هیچی نیست در برابرشون، با این فکرا خودمو قانع کردم اما ته دلم یه حسی میگفت هیجانی که این داشت هیچ کدوم از قبلیا نداشت،‌چون هیچ وقت هیچ کسی نمیفهمید و منو با این وضع بعد سکس ندیده بود…
تا نزدیک ظهر خوابیدیم، زودتر از مانی بیدار شدم ،‌همه تنم کوفته بود و درد داشت ،‌مخصوصا سینه هام، حالا که سرد شده بودم متوجه کوفتگی و درد شدم،‌ هنوز باورم نمیشد مانی دیشب چجوری شده بود،‌ پاشدم لباسمو پوشیدم ،‌رفتم دستشویی، سر و وضعمو جلوی آیینه مرتب کردم و آرایش صورتم خراب شده بود درستش کردم ،مانی رو صداش زدم ،‌رفتیم پایین و ماهان بیدار بود ،‌یک موزیک لایت آرامش بخش گذاشته بود،‌ دعوتمون کرد تو آشپزخونه برای خوردن صبحانه،‌گوشی مانی زنگ خورد و بعد صحبت کردن و قطع کردن گفت:‌ بچه ها میخوان عصر جمعه ای برن بیرون آش رشته بخورن، چیکار کنیم بریم یا نه؟؟؟ بهش گفتم برا من فرقی نداره اگه دوست داری بریم،‌ مانی جواب داد: خب نظرت چیه ماهان هم ببریم،‌ اینجوری همه باهاش آشنا میشن. ماهان گفت: لطف داری مانی جان اما مزاحم جمع دوستانتون نمیشم ، شما برین و خوش باشین. من گفتم مزاحمت چیه آقا ماهان،‌ اینقدر مانی از شما تعریف کرده همه شون مشتاقن شما رو ببینن و خب عصر جمعه دلگیره و شما هم تنها ، بیایین با هم میریم . بازم به چشمام نگاه کرد و گفت: نمیشه روی بانوی محترم رو زمین زد، باعث افتخاره که هر چی بیشتر با شما باشم…
طبق پیش بینیم، همه شون از ماهان خوششون اومده بود، انگار مهره مار داره، سمیرا همش به خنده و شوخی میگفت بابا طرف خیلی های کلاسه از کجا تورش کردین… نکته جالب تر که خیلی خیلی خوشم اومد این بود که ماهان در هر صورت جوری رفتار میکرد و جوری به من و مانی احترام میذاشت که به همشون برسونه که چقدر باهامون دوسته و براش مهم هستیم، این احترام ویژه و خاصی که بهم میذاشت بی نهایت برام لذت بخش بود…
چند روز گذشت ،شب بود و مانی داشت فوتبال میدید،‌ منم سرم به کتاب خوندن گرم بود که گفت:‌ ویدا سعید یادته؟؟؟ عینک مطالعمو برداشتم و بهش نگاه کردم، گفتم آهان آره یادمه همون دوست و هم خونه ای دوران دانشگاه که با تو و ناصر بود، خب چطور؟؟؟ گفت: ‌یادته دو سال پیش من دیدمش که ازدواج کرده بود و زندگی تشکیل داده بود و این حرفا و خیلی اصرار کرد دعوتمون کنه خونشون، گفتم آره خب یادمه اما خودت گفتی آدم درستی نیست و خوب نیست باهاش رابطه داشته باشیم و یادمه ناصر هم خیلی تاکید کرد باهاش رابطه نداشته باشیم. حالا چی شد یاد اون افتادی؟؟؟ سینا هر بار میخواست یه مورد مهم رو بگه مثل بچه ها میشد و میتونستم حدس بزنم الان موضوعی که میخواد بگه براش مهمه، کمی خودشو جمع و جور کرد و گفت: راستشو بخوای به نظرم اشتباه میکردیم هم من و هم ناصر،‌ خوب که فکر میکنم دلایلی که برای بد بودن سعید میاوردیم مسخره بود و الان اصلا آدم بدی نمیدونمش. بهش گفتم چی بگم والا من که هیچ وقت نفهمیدم چه جور آدمیه و جریان چیه خودتون گفتین خوب نیست، جواب داد: خب اشتباه بود چون یکمی اهل سیگار و مشروب بود میگفتیم خوب نیست وگرنه اتفاقا خیلی آدم با معرفت و باحالیه…

 

 

دو سال هم خونه ایم بود و هیچ نامردی و بدی ای ازش ندیدم، از طرفی ناصر اینقدر با این روحیاتش مشکل داره که منم تحت تاثیر قرار گرفتمو دعوت سعید رو رد کردم. چند روز پیش تو لاین رو یکی از پستام نظر داد، منم یادش افتادم و باهاش کمی چت کردم،‌ یکمی دلخوره که چرا اینجوری یه هو قطع رابطه کردم باهاش… نظرت چیه برای جبران دعوتشون کنیم؟؟؟ بهش گفتم من که آخرش از کله پوک شما مردا سر در نمیارم ، هر جور که دوست داری عزیزم، به هر حال باهاش یه دورانی خیلی دوست بودی و اگه میگی در کل آدم خوبیه پس حق داره ناراحت بشه که یه هو کات کردی باهاش…

 

 

همین که اوکی رو از من شنید گوشیش رو برداشت و زنگ زد به سعید، کلی باهاش احوال پرسی و عذرخواهی که این همه سال گرفتار بوده و رابطه ها کم شده ، خیلی خیلی حرف زدنو مخ من داشت خورده میشد،‌ آخرش ازش خواست به جبران اون سری که دعوتش رو رد کرده حالا بیان خونمون، مشخص بود که اونم داره تعارف میکنه و مجدد دعوت میکنه، ‌بلاخره بعد کلی کش و قوس قرار شد هفته بعدش ما بریم خونشون…
فردا شبش به دعوت ماهان رفتیم تریا ،‌ موقع سفارش دادن گفتم که من بستنی نمیخورم و آب میوه میخوام، مانی گفت:‌ ویدا امشبو بیخیال رژیم غذایی. ماهان گفت:‌ اتفاقا خیلی خوبه که ویدا خانوم اینجور به تغذیه و اندامش اهمیت میده،‌ حالا که اینطور شد ما هم بستنی نمیخوریم و همگی آبمیوه،‌ نظرت چیه مانی؟؟؟ مانی به خنده گفت: اوکی منم از امشب رژیم،‌ راستی ماهان یادته بهت چند روز پیش گفتم که یکی از دوستای خوب و قدیمیم رو توی لاین دیدم و با هم چت کردیم؟؟؟ ماهان گفت:‌ آره یادمه ازش صحبت کردی. مانی جواب داد که: با ویدا تصمیم گرفتیم برای رفع کدورت و اینکه بی مورد و الکی رابطه رو به خاطر چند تا دلیل مسخره قطع کردم بریم خونشون و از دلشون در بیاریم. ماهان گفت:‌ درسته مانی جان واقعا اون دلایلی که بهم گفته بودی بی مورد و درست نبود که رابطه دوستی رو بخوایی باهاش به هم بزنی، ما آدما به راحتی همو قضاوت میکنیم و فکر میکنیم هر چیزی که تو ذهن ماست حقیقت و حقه و درسته…

 

 
هر چی بیشتر به مکالمه مانی و ماهان دقت کردم فهمیدم که مانی خواسته یا نا خواسته عینا تفکراتش و حرفاش تقلید از ماهان شده و این ماهان هستش که اینجوری روش تاثیر میذاره و عقایدش و دیدش به زندگی رو عوض کرده…
بلاخره یه هفته گذشت و حرکت کردیم به سمت خونه سعید. وقتی وارد خونه شدیم اصلا جو خوبی نبود، برخلاف احوال پرسی گرم سعید ،اما زنش با وجود سعی و تلاشی که در حفظ ظاهر میکرد اما تابلو یخ بود ،‌ من گذاشتم رو حساب کلاس گذاشتن و منم باهاش یخ برخورد کردم، سعید به شدت آدم شوخ و دلقکی بود. مانی و سعید فهمیده بودن که برخورد اول ما زنا زیاد جالب نیست و جو کاملا سرده، هر چی سعی کردن با خنده و شوخی مارو بخندونن، فقط با لبخندای زورکی جفتمون مواجه میشدن…

 

با همین وضع شام خوردیم و ثانیه شماری میکردم که زودتر بریم و خلاص شم از اینجا،‌ تحمل این همه غرور و کلاس گذاشتن زن سعید رو نداشتم، برگشتیم تو هال و نشسته بودیم رو کاناپه، ‌با چشمم به مانی اشاره کردم که بریم، ‌اما بازم خودشو به کوچه علی چپ میزد،‌ همینجوری داشتم حرص میخوردم که سعید پاشد گفت:‌ یه سورپرایز دارم براتون البته در اصل برای مانی ، رفت سمت میز تلوزیون و از تو کشو یه کیف سی دی برداشت و از توش یه سی دی انتخاب کرد و گذاشت تو دستگاه که پخش بشه. برای لحظه ای کنجکاو شدم که چیه که برای مانی سورپرایزه،‌ دیدم که یه فیلم هندیه، تو دلم گفتم لعنت به این شانس همینو کم داشتم،‌ حالم از هر چی فیلم هندیه به هم میخوره… سعید گرفت نشست ،‌ با کنترل فیلمو میزد جلو و به مانی گفت:‌خب سورپرایز شدی یا نه؟؟؟ مانی با تعجب و دقت فیلم رو نگاه کرد،‌ مشخص بود داره گیج میزنه ،‌اما یه هو با هیجان برگشت سمت من نگاه کرد و بعدش الهه زن سعید رو نگاه کرد و گفت:‌ واییییی سعیددددددد یادم اومدددددددددد،‌ وایییی چه چیزی رو یادت بود و نگهش داشتی،‌ وایییییی منو بردی به گذشته هاااااااا…

 

 
حدس زدم که این فیلم بهونه ای هستش برای تداعی شدن یک خاطره بین سعید و مانی، کنجکاو شدم که جریان چیه،‌ رو به مانی گفتم جریان چیه که اینقدر هیجان زده شدی؟؟؟ الهه هم هم زمان از سعید این سوالو پرسید، جفتشون قیافه مثلا مرمزو و راز دار به خودشون گرفتن ، فقط میخندین و هیچی نمی گفتن،‌ حس کنجکاویم هر لحظه بیشتر میشد و به مانی گیر دادم که جریان چیه و یاد چی افتادین. من و الهه به خودمون اومدیم ، دیدیم تو یه جبهه بر علیه آقایون هستیم و یه خواسته مشترک داریم و حالا اون جو یخ و سرد میشه گفت به این بهونه گرم شده بود، از من و الهه اصرار و از اون دو تا انکار…
بلاخره تهدیدای من الهه اثر گذاشت و سعید گفت: ‌اوکی مانی بهشون بگو، مانی گفت:‌ من روم نیمشه خودت بگو. رو به سعید گفتم چه چیزیه که میگه روم نیمشه؟؟؟ گفت:‌ نگران نباش اونقدرام سخت نیست که میگه روم نیمشه خودم میگم، یه نفس عمیق کشید و گفت: من و مانی تو خونه مجردی خیلی اهل فیلم هندی بودیم،‌ این فیلمی که گذاشتم فیلم محبوب ما بود به این دلیل که هنرپیشه های خانومی که طرفدارشون بودیم جفتشون تو این فیلم هستن،‌ اگه به فیلم دقت کنین یکی از این هنرپیشه ها صورت گرد و استیل خاص خودشو داره و اون یکی بر عکس صورت کشیده و استیل خاص خودش و متفاوت از اون یکی، همیشه سر این بحث داشتیم که کدوم خوشگل تر و خوش اندام تره، حتی تا جایی که رویا بافی میکردیم که حتما حتما زن آیندمون باید این شکلی و با این استیل باشه، اما حالا که برای بار اول شما رو دیدم، نا خواسته یاد این فیلم و خاطراتمون با مانی افتادم،‌ چون دقیقا و به وضوح من و مانی برعکس اونی که دوست داشتیم انتخاب کردیم، هر کسی انگار رفته سلیقه اون یکی رو انتخاب کرده…
واقعا از شنیدن سلیقه دوارن مجردی مانی سورپرایز شده بودم،‌ خندم گرفته بود و به شوخی بهش گفتم پس صورت گرد دوست داشتی‌ آره؟؟؟ پس چرا منو گرفتی؟؟؟ اونم به مسخره گفت:‌ بسوزه پدر عشق… مشابه همین سوالو الهه از سعید پرسید و مشخص بود برای اونم این موضوع جالب هستش، به خنده به الهه گفتم نگران نباش عزیزم خیلی هم دلشون بخواد دو تا فرشته گیرشون اومده… اون شب به هر حال گذشت و آخر مهمونی از بس خندیدم و هیجان داشت جبران خنکی اولشو کرد، ‌اما چند بار با الهه چشم تو چشم شدم و فهمیدم اونم مثل من داره جزییات چهره و اندام منو نگاه میکنه و براش جالبه که چه شکلی هستم و سلیقه شوهرش تو دوران مجردیش دقیقا چی بوده …

 

 
نمیدونم چرا شب خوابم نمی برد و همش به این قضیه فکر میکردم، اون لحظه اول که حرفای سعید رو شنیدم برام اهمیت چندانی نداشت و جدی نگرفتم ،میدونستم هر آدمی تو مجردیاش یه سری فکرا داره که در طول زمان عوض میشه،‌ اما نمیدونم چرا باز داشتم بهش فکر میکردم. گوشیمو برداشتم رفتم تو نت و اسم اون دو تا هنرپیشه خانوم هندی رو سرچ کردم،‌ با دقت بیشتر بهشون نگاه کردم، سعید واقعا راست میگفت، هم من و هم الهه از نظر فرم صورت و فیزیک اندامی شباهت جالبی به این دو تا داشتیم،‌ الهه صورت گرد و نازی داشت و کمی از من قد کوتاه تر بود و با اینکه چاق نبود و رو فرم بود بدنش اما به هر حال تو پر بود،‌ من کاملا بر عکس و صورتم کشیده بود و قد بلند تر و کمی لاغر تر و به تو پری الهه نبودم،‌ سلیقه مانی تو دوران مجردیش یکی مثل الهه بوده و دوست داشته زن آیندش این شکلی باشه، اما منو انتخاب کرده… چشمم همچنان به عکسای اون هنرپیشه ها بود که خوابم برد…

 

دیگه نمیشه گفت که مانی در حال تغییر کردن بود ،‌ بلکه باید میگفتم کاملا تغییر کرده و یه آدم دیگه شده بود. روابطمون عوض شده بودن و دیگه مثل گذشته با دوستای قدیم رابطه نداشتیم و خیلی کم همو میدیدم،‌ ماهان جایگزین همه شده بود و البته سعید و الهه هم باهاشون بیشتر از بقیه رابطه داشتیم. دوستای قدیم هیچ کدوم اهل سیگار و مشروب نبودن اما سعید حسابی اهلش بود و مانی هم ،هم پاش شده بود، الهه هم گاهی از دستشون سیگار میگرفت و میکشید ، گاهی مشروب میخورد اما من اصلا طرف نه سیگار رفتم و نه مشروب، از مانی قول گرفته بودم که زیاده روی نکنه. از رابطه های جدیدمون بدم نمیومد و سرم گرم بود، الهه اون زن خودخواه و مغروری که فکر میکردم نبود و خیلی رابطمون بهتر شد، نکته جالبی که در مورد الهه وجود داشت این بود که اصلا قابل مقایسه با دوستای قبلیم نبود،‌ اونا خیلی نجیب یا بهتر بگم پاستوریزه بودن اما الهه خیلی راحت جکای سکسی میگفت بدون خجالت،‌ حتی وقتایی که تو آشپزخونه تنها میشدیم از من درباره سکسم با مانی میپرسید و خودش هم از رابطه جنسیش با سعید میگفت،‌ یه نوع رابطه آزاد تر و جدید تر رو داشتیم تجربه میکردیم و در کل باهاش مشکلی نداشتم،‌ کم کم رومون به روی هم باز شد و هر کسی از گوشی خودش هر مدل جوکی که بود رو برای بقیه میخوند،‌ البته غیر من…

 

یه شب سعید و الهه خونه ما بودن و به اصرار مانی ماهان هم اومده بود، مانی بهم گفت که برم پاسور بیارم برای بازی، رفتم تو اتاق و هر چی گشتم پیدا نمیشد ،‌مانی هم هی از تو هال غر میزد که چرا نمیایی و چرا پیداش نمیکنی،‌ اعصابم خورد شد از غر زدناش و صدامو بردم بالا،‌میخواستم بگم مانی تو همش آدمو هول میکنی که به اشتباه گفتم مانی تو همش آدمو هول هولی میکنی. بعد چند ثانیه سکوت ، همشون منفجر شدن از خنده،‌ خودمم خندم گرفته بود و با صورت قرمز شده برگشتم تو هال، مانی و سعید و الهه که رسما داشتن اشک میریختن از خنده، ماهان هم لبخند خاص همیشگیش غلیظ تر شده بود و سرشو تکون میداد برام، این سوتی من رو تا مدتها میگفتن و اصلا بهونه شد که باب این جور شوخیا بینمون باز بشه… هر بار که میگذشت رابطمون از این نظرا نزدیک تر و پرده ها بیشتر برداشته میشد، ته دلم حس خوبی به این تجربه جدید داشتم ،‌وقتی با دوستای قبلیمون که چقدر پاستوریزه بودیم مقایسه میکردم ،‌از این بیشتر خوشم میومد و حس میکردم با اینا شاد ترم، رابطه جدید و خاصمون با سعید و الهه یه طرف ،‌ وجود آدمی با شخصیت و به شدت خاص ماهان تو زندگیمون که هر لحظه بیشتر معتادش میشدم یه طرف… بارها و بارها میفهمیدم که چشمای سعید داره رو بدنم هیزی میکنه اما خب بهش حق میدادم چون لباسای اندامی و تنگ میپوشیدم، ‌مشخصه که نگاش میوفته،‌ اما ماهان جز به چشمام و صورتم هیچ وقت نشد حس کنم نگاهش جای دیگه من هست، صحبتاش درباره زندگی و اینکه آدم باید از خودش و زندگیش لذت ببره رو دوست داشتم، معتقد بود آدم باید بدون بند زندگی کنه و همش یک بار تو این دنیا قراره عمر کنیم و چرا سخت بگیریم، ‌این آرامش و این اعتقادش رو منم مثل مانی دوست داشتم، ماهان برامون تبدیل به یک لیدر شده بود و به شدت شیفته اش شده بودم…
ماهان یه شب اومد خونمون و من و مانی رو برای عروسی داداشش دعوت کرد، چقدر خوشحال شدم که اینقدر ما براش مهم هستیم… رفتم آرایشگاه و از زهره آرایشگر ثابت همیشگیم خواستم بهترین آرایش رو روی صورتم و موهام انجام بده،‌ یک دامن کوتاه بالا زانوی بنفش و یک تاپ مجلسی آبی کمرنگ انتخاب کردم،‌ قبل رفتن به عروسی تو آیینه دیدم که چه جیگری شدم،‌ حسابی ذوق کردم از خودم، مانتو پوشیدمو رفتم سوار ماشین شدم که بریم… توی راه مانی همش ازم تعریف میکرد و باعث میشد بیشتر تو دلم قند آب بشه، عروسی تو یه باغ تالار اطراف تهران بود، وارد که شدیم همه غریب بودن و کسی رو نمیشناختیم ،‌ماهان پیداش شد و به شدت و گرم ازمون استقبال کرد و مارو برد به خانوادش معرفی کرد، چقدر آدمای با شخصیت و خاصی بودن، به عروس و داماد هم معرفیمون کرد و جوری برخورد میکرد که همه نگاهشون به سمت ما بود که چقدر برای ماهان مهم هستیم…

 

 

بعد معرفی کردن رو به مانی گفت: اگه مشروب میخوایی بریم جای مخصوص چون قرار شده تو عموم سرو نشه و فقط به خودیا بدن، داشتن میرفتن که منم دنبالشون رفتم چون نمیخواستم تنها باشم،‌ رفتیم گوشه باغ که قهوه خونه مانند بود و چایی و قلیون میدادن به ملت، یه تخت دنج پیدا کردیم و نشستیم، ماهان یه شیشه مشروب برای مانی آورد و نشست کنارمون ، خودش اهلش نبود یا اگه بود جلوی ما هیچ وقت نمیخورد، مانی چند تا استکان خورد ،‌منم هوسم کرد امتحان کنم و دو تا استکان خوردم، به خنده گفتم این همه میگفتن مشروب فلان میکنه و بهمان میکنه من که چیزیم نشد،‌ ماهان گفت همون بهتر چیزیت نشد و بیشتر نخوری بهتره، گفتم پس برام قلیون بگیر بی زحمت، مانی چشاش گرد شد و گفت: تو رو چه به قلیون؟؟؟ گفتم خب هوسم کرده امشب، ماهان با لبخند بلند شد و برام قلیون گرفت، بلد نبودم اما به هر بدبختی ای بود کشیدم،‌ هر چی بیشتر کشیدم بیشتر خوشم میومد، ماهان داشت از خانوادش صحبت میکرد و ما هم گوش میدادیم، همین باعث شد خیلی بکشم. بعدشم بلند شدیم رفتیم برای شام و بعدش رقص قاطی پاتی آخر شب هم حسابی منو مانی رقصیدیم، خیلی داشت بهم خوش میگذشت و بدنم گرم گرم بود که یه هو وسط رقص حالم بد شد و سرگیجه گرفتم، دو تا استکان مشروب و اون قلیون و بعدش هم شام و این همه تحرک یکدفعه تاثیر خودشو گذاشته بود، مانی کمک کرد تا پای ماشین برم،‌ ماهان و صدا کرد که خداحافظی کنه،‌ ماهان چشمش به من افتاد چنان ناراحت شد که انگار چی شدم حالا،‌ به مانی گفت: صبر کن الان برمیگردم که ببریمش اورژانس،‌داشتن با هم حرف میزدن که منو چیکار کنن که ماهان برگشت تو مجلس ، گوشی مانی زنگ خورد، صداش حسابی نگران و لرزون شد و فهمیدم حال باباش بد شده، مانی دیر به دیر قاط میزد اما اگه میزد خیلی بد میشد، ‌من یه طرف حالم بد بود و باباش یه طرف،‌ ماهان رفته بود تو مجلس چی گفته بود نمیدونم اما برگشت که منو ببرن،‌ وقتی دید جریان چیه به مانی گفت: تو برو به بابات برس من ویدا رو یه کاریش میکنم، به سختی به مانی گفتم راست میگه من حالم اونقدرام بد نیست بابات واجب تره…

 

 
به خودم اومدم دیدم که ولو شدم رو صندلی و ماهان پشت فرمونه،‌ به بدبختی بهش گفتم منو ببره خونه و اورژانس نیازی نیست، حالم داشت بهتر میشد اما حالت خلسه و گیجی خاصی داشتم، بازومو گرفته بود که نیوفتم، به سختی منو نگه داشته بود و در خونه رو باز کرد،‌ برد منو رو کاناپه نشوند که سریع ولو شدم، خودش نشست رو به روم و بازم میگفت ببرمت اورژانس، به سختی خندیدم و گفتم با این اوضام میخوایی ببریم؟؟؟ فکر میکردم امشب که این همه تیکه شدم و لباس لختی پوشیدم و هم چاک سینه هام مشخصه و هم رونای لخت پام مشخصه بلاخره ماهان میره تو نخم که بازم هیچ فرقی نداشت، حتی الان جلوش دراز کشیده بودم و حس میکردم که دامنم بالا تر اومده و حتی شاید شرتم هم دیده بشه اما بازم داشت فقط با نگرانی منو نگاه میکرد و میخواست از حالم مطمئن بشه که بهترم یا نه… بلاخره یه لبخند رو چهره نگرانش نشست و گفت: مگه چته که اینجوری میگی؟؟؟ گفتم بگو چم نیست با این لباس و این وضع میگن الان کجا بوده چه خبر بوده، ‌ماهان بازم لبخند زد و گفت: نمیخواد نگران این باشی که تو این ممکلت کی و چی در موردت چی فکر میکنه،‌مهم خودت و سلامتیت هستی ،‌ خوشگل کردی و تیپ زدی که لذت ببری از خودت،‌ به درگ هر کسی هر فکر میخواد بکنه، در ضمن خیلی هم دلشون بخواد که خانوم به این زیبایی رو میبینن… حرفای ماهان شبیه سحر و جادو بود، به لباش موقع حرف زدن خیره شده بودم و نمیدونم چرا تو اون لحظه دوست داشتم اون لبا بین لبای من باشه،‌ دوست داشتم نگاهش به بدنم باشه و پاهای لختم رو نگاه کنه یا چاک سینه هام،‌ چرا اینجوری شده بودم؟؟؟ نا خواسته شروع کردم منم باهاش حرف زدن و صدامو نازک و کش دار کردم، تو همین حرف زدن و شنیدن بودم که نفهمیدم کی چشام بسته شد و خوابم برد… نمیدونم کی از خواب بیدار شدم اما هنوز هوا تاریک بود و صبح نشده بود،‌ ماهان همونجوری نشسته سرشو تکیه داده بود به پشتی کاناپه و خوابش برده بود، هنوز سرگیجه داشتمو به سختی بلند شدم و شماره مانی رو گفتم، باباش بستری شده بود و شرایطش تحت کنترل بود،‌ بهم گفت که ماهان بهش زنگ زده و گفته که من خوبم، خیالم که راحت شد باید میرفتم لباس عوض میکردم و آرایشمو پاک میکردم و موهامو باز میکردم،‌ اما نمیدونم چرا باز رفتم جلوی ماهان دراز کشیدمو خوابیدم… نزدیکای ظهر از خواب بیدار شدم،‌ به خودم اومدم همه چی و اتفاقای دیشب یادم اومد،‌ صدای تو آشپزخونه باعث شد سرم بچرخه سمت آشپزخونه و ماهان داشت چایی دم میکرد، با لبخند همیشگیش بهم گفت :‌بهتری؟؟؟ خوبی الان؟؟؟ بهش گفتم آره خوبم دیگه از سرگیجه خبری نیست، به خودم نگاه کردم و دیدم دامنم کامل اومده بالا و شرتم قشنگ دیده میشه، برای یه لحظه حس دیشبم نسبت به ماهان یادم اومد و کلی از خودم خجالت کشیدمو عصبانی شدم که چرا اونجوری عمدا با ناز و عشوه باهاش حرف زدمو دوست داشتم ازش لب بگیرم ، احساس بدی بود این عذاب وجدان… ‌رفتم حموم و برگشتم ،‌مثلا برای جبران فکر دیشبم یه لباس پوشیده تنم کردم، حسابی ضعف کرده بودم،‌ ماهان بهم گفت: ‌چته ویدا چرا اینقدر تو فکری؟؟؟ بهش نگاه کردمو گفتم دیشب حالم خیلی بد بود آره؟؟؟ خیلی چرت و پرت گفتم؟؟؟ لیوان چایی رو گذاشت جلومو گفت: نه چیز خاص و بدی نگفتی و همه چی عادی بود، مهم الانه که خوبی، صبحونه تو بخور و پیشنهاد میکنم چیزی به وقت ملاقات نمونده و بری به پدرشوهرت سر بزنی،‌خودم میرسونمت…

 

 
توی راه هر چی بیشتر به موقعیت دیشب خودمو ماهان فکر میکردم ،‌درونم بیشتر احساس خاصی به ماهان پیدا میشد ، عشق اول و آخر من بدون شک مانی بود و هست و خودم بهتر از همه میدونم که چقدر مانی رو دوست دارم و حاضرم جونمو براش بدم اما اینکه دیشب چم شده بود و حاضر بودم ماهان هر کاری باهام بکنه واقعا داشت منو اذیت میکرد و دلیلش رو نمیدونستم،‌ ماهان دست هم بهم نزد و فقط میخواست از حالم مطئمن بشه… این حس امنیت و حتی پیش مانی هم تجربه نکرده بودم، حالا تو ماشین و تو راه بیمارستان ماهان برای من یک بت شده بود که دوست داشتم بپرستمش…
چند ماهی گذشت،‌ ماهان همچنان به عنوان یک دوست به سرعت تو قلب و وجود من جای بیشتری میگرفت، مانی خوشحال بود که منم اینجور شیفته ماهان شدم.‌ یه شب که وسط یک سکس داغ و خیلی لذت بخش با مانی بودم و داشتم به چشمای خوشگلش نگاه میکردمو مطمئن بودم که چقدر عاشقش هستم ،‌تصمیم گرفتم بلاخره جریان اون شب و حسی که به ماهان پیدا کرده بودم رو بهش بگم و اینجوری از عذاب وجدان اون حسم خلاص میشدم. مانی کل جریانی که براش تعریف کردمو بیخیال شده بود و چسبیده بود به اون حس مزخرف من که دوست داشتم از ماهان لب بگیرم،‌ و اینکه صبح فهمیدم دامنم تا کمرم بالا اومده. حتی با شنیدن اینا و سوال ازشون سرعت تلمبه زدنش تو کسم بیشتر شد، بهش گفتم مانی دیوونه شدیا، ‌تو الان باید بچسبی به اون قسمت مردونگی دوستت نه اینا، جواب داد که:‌ من دوست دارم به اون قسمتش بچسبم که از دیدن زن خوشگل و سکسی من چه حسی داشته و داره،‌ اصلا دوست دارم همه تو کف زن سکسی من باشن…‌ میخواستم از این حرفاش خودمو عصبانی بگیرم اما نا خواسته از این تعریفاش خوشم اومد و حتی منم بیشتر تحریک شدم. وقتی دید منم از حرفاش دارم تحریک میشم تلمبه زدنو متوقف کرد و به چشام زل زد،‌گفت:‌ نظرت درباره سعید و الهه چیه؟؟؟ بهش گفتم مانی امروز زیاد زیر آفتاب بودی، یعنی چی نظرم درباره اونا چیه؟؟؟‌ گفت: در این مورد که چه نگاهی به تو دارن نظرت چیه؟؟؟ گفتم من چه میدونم مگه تو ذهنشونم، گفت: ویدا تو خیلی زرنگی مگه میشه ندونی چجوری نگات میکنن؟؟؟ با کمی مکث گفتم خب سعید گاهی وقتا چشاش حسابی کار میکنه،‌ الهه هم گاهی وقتا از سکسش با شوهرش میگه و از منم میپرسه…

 

 

همین دو تا نظر من بس بود که مانی منو سوال پیچ کنه، از جزییات صحبتای من و الهه و اینکه سعید دقیقا تو چه وضعیتایی منو دید میزنه،‌ انگار براش یک انگیزه دوباره برای تحریک شدن بود و کیرش که کمی خوابیده بود تو کسم دوباره بزرگ شد و شروع کرد تلبمه زدن،‌ وقتایی که خشن و محکم میشد تحریک منم چندین برابر میشد، ‌چشامو بسته بودمو داشتم از محکم کردنش لذت میبردم که گفت: دوست داشتی الان سعید جای من بود؟؟؟؟؟؟
این سوال شروعی شد برای حرفای فانتزی اینجوری موقع سکس بین منو مانی،‌ شنیدن و زدن این حرفا موقع سکس لذت و هیجان چند برابری به سکسمون میداد، ما جفتمون همیشه دنبال هیجان بودیم تو سکس و حالا یه راه جدید برای ایجاد هیجان تو سکس پیدا کرده بودیم، تفکرات فانتزی و تخیلی میساختیمو برای هم میگفتیم،‌ که سعید و الهه هنرپیشه های نقش اول این فانتزیا بودن، این هیجانو دوست داشتم و معتقد بودم که خوب هم هست برامون چون باعث شده روند رابطمون تکراری نشه…
چند وقت بعدش وسط یه سکس داغ با فانتزی اینکه الان من دارم به سعید میدم و مانی داره الهه رو میکنه ،‌بودیم که مانی گفت: دوست داری این واقعی باشه؟؟؟ حسابی تحریک بودمو داشتم لذت میبردم و به سوالش دقت عمیق نکردم، بهش گفتم آره دوست داشتم،‌ با دستم به باسنش فشار آوردم که محکم تر بکنه چون داشتم ارضا میشدم، بعد ارضا شدن رفتم دوش گرفتمو برگشتم که بخوابم، مانی گفت: ‌اون سوالمو جدی پرسیدم ویدا،‌ واقعا دوست داشتی این فانتزیمون واقعی بود؟؟؟ وقتی فهمیدم داره جدی سوال میکنه و دیگه انگیزه فانتزی تو سکس و لذت نیست،‌ خیلی جدی بهش گفتم چرت نگو مانی ،‌ ما اون کارو میکنیم چون هیجان دوست داریم اما قرار نیست تو واقعیت بهش فکر کنیم، اگه واقعا در این حد روت تاثیر میذاره دیگه انجامش نمیدیم، ‌پشتمو کردمو گرفتم خوابیدم…
از سوال و فکر مانی ناراحت شده بودم و فرداش حسابی باهاش سرسنگین برخورد کردم،‌ اونم حسابی تو ذوقش خورده بود و ناراحت بود، از اونجایی که طاقت دیدن ناراحتیش رو نداشتم دو روز بعد سر کار بهش زنگ زدم که از دلش در بیارم، هنوز صداش ناراحت بود و گفت: ویدا من هنوزم سر اون سوالم و پیشهادم هستم، من دوست دارم اگه اونا بخوان این کارو عملیش کنیم ، اگه مرد خیانت کار و نامردی بودم خودم تنهایی مخ زنا و دخترای ملتو میزدم،‌من میخوام با تو این لذتو تقسیم کنم، اگه قراره با کسی دیگه ای سکس کنم تو هم میتونی سکس کنی و اینجوری همه چی بینمون مساویه، فکر نکن من آدم نامردی ام،‌ نامرد اونه که زیرآبی میره نه من که صادقانه بهت خواستمو گفتم… مونده بودم چی بگم و چجور برخود کنم،‌ خیلی جدی و مصمم بود،‌ جرات اینکه باز سخت برخورد کنم و بیشتر ناراحتش کنم رو نداشتم، نمیدونستم حرفاش رو باید تهدید حساب کنم که اگه این کارو نکنیم میره زیرآبی ، یا واقعا درد و دل حساب کنم، داشتم دیوونه میشدم و هیچ راهکاری تو ذهنم نبود…
سعی کردم با بی محلی این جریانو بگذرونم اما مانی ول کن نبود و همون درخواست و همون حرفا و همون استدلال و دلایل،‌ حتی ذره ای نمیتونستم به این کار فکر کنم و تصور کنم. اما به خودم اومدم دیدم مانی هر روز ناراحت تر و حتی پرخاشگر شده ، حس ترسی به سمتم اومد که نکنه زندگیم داره از هم میپاشه، مانی همه هستی و زندگی من بود،‌ همه آرزوهام و رویاهام و زندگیم رو با مانی ساخته بودم، نه طاقت دیدن اینجور ناراحتیشو داشتم و نه جرات فکرکردن به اون پیشنهاد احمقانش… رفتم پیش یک روانشناس غریبه و جریانو گفتم و اصرار کرد که تنهایی نمیشه حلش کرد و باید شوهرت هم بیاد، به مانی گفتم ، حسابی عصبانی شد و قهر کرد، حتی شبش هم پیشم نخوابید… واقعا درمونده شده بودم و به کی آخه باید این مورد رو میگفتم، نه به خانواده و نه به آشنا و نه به دوست، ‌به هر کی میگفتم با آبروی مانی و زندگیم بازی میشد،‌ اینقدر تحت فشار بودم که به تنها گزینه موجود برای مطرح کردن این مشکل فکر کردم و اون کسی نبود جز ماهان…

 ***

آخر شب بود زنگ زدم به ماهان و امیدوار بودم بیدار باشه، گوشی رو برداشت و باهاش احوال پرسی کردم،‌ حال مانی رو پرسید که بهش گفتم خوابیده ،‌ با کمی مکث ادامه دادم که موردی پیش اومده و باید ببینمت، گفت: ‌باشه حتما فردا با مانی هماهنگ میکنم یه سر میام خونتون،‌ بهش گفتم نه خودم تنهایی میخوام ببینمت و نمیخوام که مانی از ملاقات ما با خبر باشه ،‌پس اگه میشه فردا صبح که سر کاره همو ببینیم، صداش اصلا تعجب نکرد و گفت: اوکی فردا ساعت نه میام دنبالت… یه پارک دور افتاده از خونه گیر آوردیم و شروع کردیم قدم زدن،‌ ماهان که فهمیده بود من هنوز تردید دارم تو حرف زدن بهم گفت:‌ راحت باش بگو هر چی میخوایی. هنوز دو دل بودم و تردید داشتم اما بلاخره خودمو قانع کردم، ‌به ماهان گفتم یه مشکلی برام پیش اومده و چاره ای جز کمک گرفتن از تو ندارم،‌ قبلش باید بهم قول بدی هر چی که ازم میشنوی ،‌بعدش هیچ قضاوت بدی و فکر بدی روی مانی نکنی و فقط سعی کنی بهم کمک کنی. ماهان گفت:‌ تو که منو میشناسی من اهل قضاوت درباره دیگران نیستم و راحت حرفتو بزن، یه نفس عمیق کشیدم و خواسته مانی که چندین وقته پیله شده و ولکن نیست رو بهش گفتم،‌ از خجالت گفتن این حرفا داشتم منفجر میشدم اما بلاخره گفتم… ماهان کمی سکوت کرد و گفت: ‌اگه میشه یه جا بشینیم ، یه میز گرد گیر آوردیم و روبه روی هم نشستیم، ازم خواست سرمو پایین نگیرم بهش نگاه کنم، ‌خیلی خونسرد بود و اصلا قیافش متعجب نبود، پرسید: الان من چه کمکی میتونم بکنم؟؟؟ بهش جواب دادم که تو این همه سال هیچ کسی رو ندیدم که اینجور روی مانی بتونه تاثیر بذاره و حرفاشو گوش بده، مانی خیلی خیلی از تو تاثیر میگیره و به نظرم تو میتونی بدون اینکه بفهمه من بهت گفتم از زیر زبونش بکشی بیرون و منصرفش کنی… ماهان سکوت کرده بود و فقط منو نگاه میکرد ، فقط صدای کلاغای داخل پارک بود که میومد و وزش باد پاییز که چند روزی بود که وارد پاییز شده بودیم… بلاخره یه نفس عمیق کشید و گفت: همه اینایی که گفتی من میدونم ویدا و خود مانی بهم گفته همه چیزو… دهنم از تعجب باز شد و نمیدونستم چی بگم، بی نهایت غافلگیر شده بودم و اینکه مانی تا این حد به ماهان نزدیک شده برام غیر منتظره بود، هنوز مونده بودم که چه جوابی بدم که ماهان ادامه داد: اولا که لطفا همونجور که خودت خواستی این ملاقات و این مکالمه مخفی بمونه پس به مانی نگو که بهت چی گفتم،‌ دوما این همه آشفتگی و نگرانی تو رو از بابت این پیشنهاد مانی درک نمیکنم و جوری رفتار میکنی که انگار بهت خیانت کرده و یا تصمیم داره خیانت کنه…

 

 

از عصبانیت این حرف ماهان خندم گرفت و گفتم مثلا خیر سرم اومدم کمک کنی اما ببین چی داری میگی، میشه به این پیشنهاد دقیق تر فکر کنی،‌ یعنی من خودمو بذارم در اختیار یه مرد غریبه و شوهرم که همه عشق و زندگیمه رو ببینم که با یه زن غریبه داره سکس میکنه؟؟؟ ماهان همچنان خونسرد بود و گفت: ویدا همه اینا افکار یه طرفه و خط قرمزایی هستن که خودت توی ذهن خودت از عشق و دوست داشتن ساختی، من تو عمرم هیچ مردی رو ندیدم که مثل مانی عاشق همسرش باشه و اینجور وابسته باشه بهش،‌ اون میخواد این کارو با تو انجام بده و لذت تو براش مهم تره ،‌نرفته که خیانت کنه،‌خوبه بره تنهایی با هر کی که دلش میخواد باشه؟؟؟ اینجوری دوست داری؟؟؟ دیگه داشتم از شنیدن حرفای ماهان از کوره در میرفتم و حالا فهمیدم که مانی از کی اینا رو یاد گرفته بود،‌ با عصبانیت گفتم ماهان چی داری میگی؟؟؟ ماهان با آرامش گفت: عصبانی نشو ویدا و منطقی فکرکن به حرفام،‌ با لجاجت و عصبانیت چیزی حل نمیشه و مانی از خواسته اش کوتاه نمیاد،‌یا باید همراهش بشی مثل این سال هایی که بودی یا بذار به حال خودش و عواقب هر چیزی رو هم که از مانی سر زد بپذیر… با این حرفای ماهان انگار توی بنبست گیر افتاده بودم،‌سعی کردم خودمو خونسرد بگیرم و میدونستم با عصبانیت چیزی حل نمیشه،‌ حداقل مذاکره با ماهان بهتر از مانی بود که سریع قهر میکرد و احساسی میشد… بهش گفتم که: ببین ماهان من خودم این صداقت و صافی مانی رو میبینم و درک میکنم و اگه میخواست بهم خیانت کنه یه لحظه هم باهاش زندگی نمیکردم، من میدونم که مانی از سر هوس و هیجان و تنوع این پیشنهاد رو داده، اما مشکل اینجاست که مانی دقیق نمیدونه داره چیکار میکنه، بر فرض که اونا هم راضی بشن که من بعید میدونم هیچ زوجی همچین چیز احمقانه ای رو بخواد و مطرح کردن این موضوع با اونا خودش یک آبرو ریزی کامله،‌ حالا به فرض راضی شدن اما مانی خبر نداره که بعدش چه احساس بدی پیدا میکنه از اینکه یک مرد دیگه با زنش سکس کرده،‌ مانی فکر میکنه همه چی به شیرینی تفکراتشه، فکر میکنه بچه بازیه…ماهان همچنان داشت به چشمای عصبانی من نگاه میکرد و گفت: چرا اینقدر مانی رو بچه میدونی؟؟ و حتی بارها دیدم که مثل بچه ها باهاش رفتار میکنی و جدی نمیگریش و بدون که یکی از درد و دلایی هست که در مورد تو باهام میکنه،‌ چرا فکر میکنی عاقل نیست؟؟؟‌ همه ما آدما گاهی وقتا یه احساساتی داریم و یه خواسته هایی داریم،‌ مثلا امکان داره یکی دوست داشته باشه که اندامش توسط کس دیگه دیده بشه و لباشو ببوسه، ‌مانی هم قطعا این حق رو داره که بخواد خواسته هایی داشته باشه…

 

 

از شوک حرفای ماهان نا خواسته بلند شدم و بدون کنترل عصبانیتم گفتم مانی خیلی نامرده خیلی بی شعورههههه،‌چطور تونست اینارو هم بیاد بهت بگه،‌ من میدونم باهاش چیکار کنم، برگشتم که برم و دیگه طاقت شنیدن حرفای ماهان رو نداشتم، سریع خودشو بهم رسوند و بازومو گرفت و گفت:‌ ویدا برای یک ثانیه هم فکرشو نکن که بذارم اینجوری بری ، طبق قولمون حق نداری این حرفا رو به مانی بزنی و بدون اگه بفهمه من بهت گفتم اینا رو دیگه هیچی نه به من و نه به کس دیگه نمیگه و معلوم نیست چیکارا که نکنه و کاملا از دستت خارج میشه… هم زمان که دستمو گرفته بود دو نفر از کنارمون رد شدن و با تعجب این وضعیت ما رو نگاه میکردن،‌ماهان گفت: بهتره ادامه این صحبتو بریم خونه تا آروم تر بشی و اینجا تو عموم نباشیم بهتره، چاره ای جز گوش دادن به حرفاش رو نداشتم و همراهش رفتم سوار ماشینش شدم، تو راه نا خواسته اشک میریختم و توقع نداشتم که مانی اینجور از خصوصی ترین چیزای بینمون بره به دوستش بگه و حالا این من بودم که حس بی آبرو بودن میکردم، اونوقت چقدر نگران آبروی مانی بودم…

 

 

از ماهان پرسیدم که دیگه چه حرفایی در مورد من زدین و چه نقشه هایی برام کشیدین؟؟؟ ماهان خنده کم رنگی کرد و گفت: اینجور بدبین نباش ویدا، مانی صادقانه و به عنوان یک دوست با من حرف میزنه و تنها یک بار درباره تو از من خواست که غیر مستقیم ببینیم چه چیز مخفی ای تو ذهنت هست و آیا حاضری اون رو تو جمع بگی یا نه، همون بازی سه نفره اعتراف بود که اتفاق خاصی هم نیوفتاد، مورد دیگه ای نبود و از این فکرا نکن درباره من،‌ فکر رابطه با سعید و الهه و این پیشنهاد هم خودش بهش رسید و اومد به من گفت … ماشین متوقف شد و منو برد به آپارتمانش که هیچ وقت این یکی خونش رو ندیده بودم، حوصله دقت به خونه و وسایلش رو نداشتم ، فقط نشستم رو کاناپه، برام شربت آورد و گفت:‌ بخور تا حالت بهتر بشه،‌یه دستمال کاغذی برداشت و کنارم نشست و اشکامو پاک کرد، نصف شربتو بیشتر نتونستم بخورم و گذاشتمش رو میز،‌ با دستاش از دو طرف بازوهامو گرفت و چرخوند سمت خودش و همچنان داشت به چشمام نگاه میکرد،‌ بهم گفت: ویدا جان خواهشا احساسی فکر نکن و تصمیم نگیر، فکر میکنی الان که مانی همه چیزای تو دلش رو اومده به من گفته چی شده؟؟؟ فکر میکنی الان من حس بدی بهت دارم یا حس میکنم زن خرابی هستی؟؟؟ یا فکر خاصی دارم و نظرم دربارت عوض شده؟؟؟ یا اصلا فکر میکنی لازم بود که مانی اینارو بهم بگه؟؟؟ فکر میکنی من خودم نفهمیدم که چقدر دوست داری خاص تر نگاهت کنم؟؟؟ یا حتی گاهی وقتا از بی تفاوت بودن من کمی حرص میخوردی و سعی میکردی که بیشتر جلب توجه کنی، اون شب عروسی داداشم که اینقدر تابلو بودی که اصلا نیاز به ریز بینی و دقت زیادی نبود و فرداش هم با اون قیافه ای که موج میزد از عذاب وجدان تابلو تر بودی،‌ ویدا جان اولین باری که پامو تو خونت گذاشتم و تو چشمات نگاه کردم کامل شناختمت و همه حدسام در موردت درست بود، تو یک زن فوق انرژیک و خاص هستی ،‌ وفاداری و عشقت به زندگیت و مانی رو هر بچه ای هم میتونه حدس بزنه و فکر نکن که نظر من اینه که زن خراب و بدی هستی، تو زیبایی داری و فوق جذابی ، هر مردی نا خواسته نگاهت میکنه و جذبت میشه و نگو که ته دلت از این بدت میاد، نگو که وقتی تو جمع دوستات هستی و حس میکنی که از همشون سری و بیشتر دیده میشی ،‌لذت نمیبری…

 

 

من همه اینا رو تو وجود تو و چشمای تو میبینم ویدا، تو تا حدی برات مهمه دیده شدن که اگه کسی نبینه تو رو نا خواسته و شاید بدون اینکه خودت بفهمی عصبانی میشی، فقط مشکل اینجاست که چرا فکر میکنی این حس بده و داری باهاش میجنگی، چرا فکر میکنی این متضاد دوست داشتن شوهرته، تو و مانی عاشق هم هستین و بهت قول میدم که این عشق تا آخر عمرتون همراهتونه، خودتو از بند و اسارت یه سری فکرای سنتی و مذهبی و مسخره رها کن و آزاد کن خودتو، مانی میخواد با عشقش این لذت رو تقسیم کنه و من مثل تو در موردش فکر نمیکنم و بهش حق میدم، مانی بی نهایت از تو لذت میبره و فکر نکن که براش تکراری شدی ، اون فقط میخواد اینو به عنوان یک تنوع و هیجان تجربه کنه اونم با تو و نه تنهایی، باور کن اگه زودتر از مانی من باهات آشنا میشدم و میدیدمت ثانیه ای برای ازدواج باهات درنگ نمیکردم و هر بار که گفتم به مانی حسودی میکنم بدون عین حقیقت بود و تعارف نبود، الانم طاقت دیدن اشکات و ناراحتی تو رو ندارم و بدون که وقتی مانی اینو بهم گفت که چی تو سرشه من مطمئن بودم تو مخالفت میکنی و سعی کردم که منصرفش کنم اما اون تصمیمش رو گرفته بود …

 

گزینه سعید و الهه برای اینکار خیلی خوبه نه خیلی آشنا و نزدیک هستن که تا آخر عمرتون جلوی چشمتون باشن و نه کاملا غریبه که نتونین اعتماد کنین، به نظرم خواست مانی رو انجام و بده و برای یک بار این کارو به خاطرش بکن و اینقدر فکر نکن کار خاص و پیچیده و نشدنیه و خودتو عذاب نده… دستای ماهان همچنان رو بازوهام بود و حتی تو این وضعیت داشتم به لباش نگاه میکردم، شال روی سرم کاملا لیز خورده بود روی شونه هام ، عصبانتیم فرو کش کرده بود و به حرفای ماهان فکر میکردم، سوال احمقانه ای تو ذهنم شکل گرفت که بهش بگم اگه میدونستی که دوست دارم نگام کنی پس چرا نگاه نکردی ، میدونستم این سوال با تلیپ ظاهری و عصبانی ای که سر پیشنهاد مانی برداشتم مغایرت داره، بینمون سکوت بر قرار شد و فقط همو نگاه میکردیم، همه حرفا و دلایل ماهان رو توی ذهنم مرور و آنالیز کردم و گفتم که با این حساب که میگی دو تا راه بیشتر ندارم یا همین الان برم وسایلمو جمع کنم و برای همیشه از مانی جدا بشم یا به خواسته اش تن بدم، اگه اینقدر که میگی و مدعی هستی که منو میشناسی خوب میدونی که حتی یک ثانیه هم بدون مانی دووم نمیارم و از طرفی طاقت دیدن مانی ناراحت رو تو زندگیم ندارم، گیر کردم ماهان گیر کردمممم، غیر تو هیچ کسی نبود که بشه ازش کمک بخوام و اینا رو بگم، من تو خوابم نمیدیدم که حرفای فانتزی با شوهرم برای اینکه سکسمون جذاب تر و هیجانی تر بشه اینجوری روش تاثیر میذاره،‌ حالا حس میکنم همه چی از دستم خارج شده،‌ حالا تو بگو چیکار کنم؟؟؟ ماهان لبخند دوست داشتنی همیشگیش رو زد و گفت: همین الان خودت جواب دادی و مشخصه که خوب میدونی باید چیکار کنی، پاشو بریم که دیر وقته و باید یه ناهار حسابی و خوشمزه برای شوهرت درست کنی…

 

 
حس دوگانه ای بعد صحبتام با ماهان داشتم، اولین حسم نا امیدی بود که فکر میکردم میتونه برام کاری کنه و دومین حسم این بود که فهمیدم بیشتر از اونی که فکر میکردم بهم دقت و توجه داره و بی نهایت دوستم داره،‌ تو دوراهی تنفر و دوست داشتن ماهان بودم و بلاخره باید تصمیم نهاییم رو برای پیشنهاد مانی میگرفتم، تو عمرم اینجوری فشار روی ذهنم و روحم نبود و سرم داشت منفجر میشد…
با بی میلی داشتم غذامو میخوردم که رو کردم به مانی و گفتم قبوله اما چطوری میخوای به اونا بگی و معلوم نیست چه عکس العملی نشون میدن، به این اصلا فکر کردی؟؟؟ مانی قاشق تو دهنش موند از تعجب، چشاش گرد شد و گفت: چی داری میگی ویدا؟؟؟ با حرص جواب دادم : دارم میگم موافق اون فکر و پیشنهاد احمقانت برای سکس ضربدری با سعید و الهه هستم اما چجوری میخوایی به سعید بگی این فکرتو ، اگه عصبانی بشه و بزنه تو گوشت و آبرو ریزی کنه چی؟؟؟ مانی که حسابی شوکه و غافلگیر شده بود از اینکه یه هویی این حرفو بهش زدم،‌لقمه رو نجویده قورت داد و گفت: یه چیزی بگم ناراحت نمیشی؟؟؟ بهش گفتم چیزی بدتر از این خواسته هم مگه هست که حالا نگران ناراحت شدن منی؟؟؟ کمی من و من کرد و گفت:‌ اونا میدونن و قبول کردن،‌ همه منتظر جواب تو بودیم… با حرص از پشت میز بلند شدم و میخواستم چنگال تو دستمو بکوبم رو دست مانی، چند قدم برداشتم تا عصبانتیمو کنترل کنم، باورم نمیشد اینی که میشنیدم رو ،‌ همه و همه خبر داشتن جریان چیه غیر من،‌ خودمو آماده هر جوابی کرده بودم غیر این یکی، میدونستم هر چیزی بخوام بگم با فریاد و توهینه و هیچ فایده ای هم نداره، برگشتم سر جام نشستم و هیچ حرفی برای گفتن نداشتم… مانی مثل بچه ها ترسیده بود و گفت: میدونم که الان عصبانی هستی و ناراحتی ،‌اما باور کن همه ما میدونستیم تو مخالفت میکنی با این موضوع،‌ سعید و الهه خیلی خیلی بیشتر از اونی که فکر کنی از تو خوششون اومده و اگه بخوایی برات تعریف میکنم که چی شد که اونا هم این جریان رو مطرح کردن و دوست دارن اینکارو انجامش بدیم… حرف مانی رو قطع کردمو گفتم بس کن مانی نمیخوام بدونم، گفتم قبوله اما چند تا شرط دارم که باید قبول کنی وگرنه من میدونم و تو، مانی قیافه خوشحالی به خودش گرفتو گفت: ‌هر شرطی بذاری قبول میکنم عزیزم،‌ فقط جون بخواه…

 

 

به چشماش خیره شدمو گفتم که: اولین شرطم اینه که زمان لازم دارم تا بتونم با سعید و الهه جوری کنار بیام تا بلاخره به اون مرحله ذهنی برسم که سکس ضربدری ای که تو ذهنته انجام بدیم،‌ یه دفعه نمیتونم برم زیر مرد غریبه بخوابمو پیش زمینه نیاز دارم، ‌شرط دومم اینه که فقط و فقط یک بار این کارو انجام میدیم و اگه بار دیگه ازم بخوایی به جون بابام اون روی سگم بالا میاد و قید همه چی رو میزنم مانی،‌ شرط آخرم اینه که اگه بفهمم بعد این جریان از اون زنیکه الهه خوشت اومده و بهش احساس پیدا کردی و تصمیم به زیرآبی بگیری هزار برابر اون روی سگم بالا میاد مانی، خوب به شرطام فکر کن و میدونی که همینجوری که الان راضی به این کار شدم همونجور هم اگه زیر شرطام بزنی چه کارایی که از دستم بر نمیاد و قید آبروی خودمو خودتو میزنم… مانی حسابی خوشحال شد و بلند شد اومد سمتم،‌ گونه هامو بوسید و گفت: همه شرطایی که گفتی قبول ،‌بهت قول مردونه میدم دونه به دونه پاش وایستم، اما تو هم یه قولی بده ویدا…

 

 

سرمو چرخوندم سمت صورتش و گفتم چه قولی؟؟؟ گفت:‌ قول بده دیگه اینجوری عصبانی نباشی و اگه قراره همش یه بار این کارو بکنیم زهر تن من نکنی ، نه غر بزنی و نه اینجوری موج منفی بدی، ویدا باور کن لذت بردن تو از این کار برام مهم تر از خودمه، من نمیخوام تحت فشار باشی انگار که بهت تحمیل شده و رفع تکلیف این کارو انجام بدی و میخوام که تو هم از این جریان حالشو ببری… بهش گفتم اولا که شک نکن که تحمیل شده مانی و دوما اون کله پوکتو کار بنداز و به شرط اولم دقت کن،‌ فکر کردی برای چی زمان میخوام، برای اینکه ذهنم آمادگی سکس با سعید و دیدن اینکه یه زن دیگه زیر شوهرمه رو داشته باشه،‌ خودمم خوب میدونم که اگه برای تو کاری رو از ته دل نکنم سریع میفهمی و بهت بر میخوره،‌ فقط خواهش میکنم مانی نذار که به خاطر این کار زندگیمون از هم بپاشه ، همه هستی و زندگی من تویی ،‌این همه سال بودن باهم و حس خوشبختی ای که باهات دارمو خرابش نکن و بهم ثابت کن که الکی از عواقب این کار میترسم… مانی که حسابی هم خوشحال و هم احساسی شده بود گفت: باشه عزیزم بهت قول میدم،‌قول میدم که نه تنها بهت ثابت بشه که هنوز چقدر عاشق همیم بلکه بیشتر قدر همو بدونیم و از هم لذت ببریم…

 

 

دیگه اشتهای خوردن غذا نداشتم، بلند شدم و به مانی گفتم که آخر هفته دعوتشون کن بیان خونه ما، حالا که میگی اونا هم در جریان هستن و موافقن لازمه چهار تایی یه سری حرفا رو بهم بزنیم، این قولایی که تو بهم دادی اونا هم باید بدن… رفتم تو اتاق خواب و در و بستم ،‌ مانی معنی این مدل در بستن رو میدونست که میخوام تنها باشم و نیاد دنبالم، ‌دراز کشیدم و سرم همچنان داشت منفجر میشد و هنوز جرات فکر و تصور کاری که قراره بکنیم رو نداشتم…

 

 

این همه وقت با سعید و الهه گذورنده بودم اما این بار استرس داشتم،‌ انگار که روم نمیشد ببینمشون ، نمیدونستم باید چجوری باهاشون برخورد کنم چون حالا دقیق خبر داشتم که چه نگاهی رو من دارن و قراره چیکار کنیم، حتی برای انتخاب لباس هم وسواسی شده بودم و مردد بودم ،‌ بلاخره با کلی کلنجار رفتن حرف مانی رو گوش دادم و یک دامن تا زانو پوشیدم و یک پیراهن اندامی ، با وضع بدتر از اینم تو عروسی داداش ماهان رفته بودم اما این فرق داشت و خوب میدونستم برای چی باید لباس اندامی و لختی بپوشم… بلاخره اومدن و منم طبق قولم به مانی همه سعی خودمو کردم که خوش اخلاق و خوش برخورد باشم، وقتی به سه تاییشون نگاه میکردم و یادم میومد که این همه مدت میدونستن جریان چیه و من از همه جا بی خبر بودم، احساس بدی بهم دست میداد،‌ به بهونه پذیرایی همش خودمو تو آشپزخونه معطل میکردم و اصلا روم نمیشد برم باهاشون حرف بزنم… مانی صدام کرد که بیا بشین صحبت کنیم، با صورت کمی قرمز شده رفتم بهشون ملحق شدم و میدونستم دیگه راه فراری نیست و باید باهاش مواجه بشم، داشتم تو ذهنم مرور میکردم که چی بگم و چی نگم که سعید صدام زد و صورتم چرخید به سمت صورتش، نا خواسته و برای اولین بار داشتم به صورت سعید به چشم یه خریدار نگاه میکردم، قیافه سعید هم مثل ماهان به خوشگلی مانی نبود، اما بی ریخت هم نبود، جذابیت و خاص بودن ماهان رو نداشت و میشه گفت در کل معمولی بود ،‌ از چشمای رنگ روشن و هیزش خوشم نمیومد و حس خوبی بهش نداشتم… سعید شروع کرد حرف زدن و گفت: مانی همه چی رو به من و الهه گفته و شرطایی که گذاشتی هم باهامون در میون گذاشته، شرط اولت که گفته بودی زمان میخوای رو ما هم موافقیم،‌ شرط دوم که گفته بودی فقط یک بار رو علی رغم اینکه نظر ما اینه که میشه بیشتر از یک بار باهم بود اما چون تو میگی ما هم قبول میکنیم، شرط آخرت این بود که احساسات رو درگیر و قاطی نکنیم که این قطعا شرط ما هم هست و 100 درصد باهاش موافقیم،‌ بهتون قول میدم ما هم اینجوری فکر میکنیم و قرار نیست کسی احساساتشو قاطی کنه و هر بار احساس کردیم یکی داره اینکارو میکنه کات میکنیم و تموم.

 

 

در ضمن خیلی خوشحالم که قبول کردی و بهت قول میدم پشیمون نشی… میخ شده بودم به صورت سعید و باورم نمیشد داریم سر سکس ضربدری اینجوری با کلاس مذاکره میکنیم،‌ یه نفس عمیق کشیدم و حرف خاصی برای گفتن نداشتم ، میدونستم اگه بخوام بیشتر سخت بگیرم و کشدارش کنم مانی ناراحت میشه، با لبخندی که به سعید زدم اوکی نهایی رو دادم ، درونم غوغا بود که الهه گفت: فقط ویدا جون یه سوال تو ذهنمه که دوست دارم تو جمع بپرسم،‌میشه دقیقا منظورت رو از وقت خواستن بگی و دقیق توضیح بدی که چیکار باید کنیم که آماده بشی؟؟؟ نیش و کنایه خاصی تو لحن و سوال الهه بود ،‌جواب دقیقی براش نداشتم و مونده بودم که چی بگم،‌ مانی دخالت کرد و گفت:‌ فکر کنم منظور ویدا اینه که کم کم این رابطه رو شروع کنیم…

 

 

سعید گفت: درسته و میشه برای اینکه آمادگی اینو پیدا کنه که صمیمی تر بشیم ، مانی و الهه ، ‌من و ویدا خصوصی تر با هم در ارتباط باشیم… شماره همو که داریم و فقط کافیه جواب همو بدیم و بیشتر همدیگه رو بشناسیم و حتی حضوری همدیگرو ببینیم… مانی گفت:‌ و اینکه از حالا به بعد شما خانوما لباسای راحت تر بپوشین و دیگه لازم نیست از هم خجالت بکشیم ، مثلا من و ویدا همونجوری بگردیم و رفتار کنیم که فقط وقتایی که تنها هستیم انجامش میدیم اما حالا شما هم هستین… سعید و مانی همچنان داشتن فکراشونو میگفتن و مشخص بود برای این حرفا کاملا برنامه ریزی کردن و الهه با اشتیاق کامل به حرفاشون گوش میداد ،‌نگاهش و توجهش کاملا به سمت مانی بود و مانی هم کم نشد که بهش لبخند نزنه، آخر حرفاشون از من خواستن که نظرمو بگم و با اینکه نصف حرفاشون رو از بس که تو فکر بودم نشنیده بودم موافقت خودمو اعلام کردم… اون شب هم خوابم نمیبرد و تصمیم گرفتم هر طور شده خودمو با این جریان وقف بدم وگرنه تا آخرش دیوونه میشدم…

 

 
فرداش نزدیکای ساعت ده از خواب بیدار شدم و تو همون تخت گوشیمو چک کردم، توی لاین یک پیام از سعید دیدم که نوشته بود سلام صبح بخیر عزیزم، پاشو تنبل. جوابشو دادم سلام صبح تو هم بخیر و خسته نباشی، تنبل عمته دلم میخواد بخوابم… این شد شروع پیام بازی منو سعید و میشه گفت تا موقع اومدن مانی به هم پیام دادیم و تنها موردی که شباهت و تفاهم داشتیم این بود که جفتمون اهل شوخی و کل کل کردن بودیم، میدونستم همین بساط بین مانی و الهه هست و خیلی کنجکاو بودم که بدونم بین اونا چی میگذره و چیا میگن به هم… این روش ارتباط بر قرار کردن رو دوست داشتم چون کم کم داشتم اینجوری به سعید نزدیک میشدم و از اون فشاری که اول این جریان روم بود کم شده بود، حتی موقع هایی که مانی خونه بود سعید بهم پیام میداد و جوابشو میدادم، جکای خیلی خیلی سکسی میفرستاد برام ،‌منم براش جکای سکسی که تو گوشیم بود رو میفرستادم، یه شب تو تخت بودم و مانی خوابیده بود ، مثل همیشه سرم تو گوشیم بود تا منم خوابم ببره، سعید پیام داد که بیداری هنوز؟؟؟ نوشتم آره خوابم نمیبره، نوشت: چی پوشیدی جیگر؟؟؟ جواب دادم یه شلوار ضخیم و یه دامن بلند و سه تا لایه زیرپوش و پیرهن و یه بلوز بافت ضخیم و یه مانتو بلند و روش هم یه چادرم سرم کردم،‌ از شکلکای خنده ای که میفرستاد مشخص بود ترکیده از خنده و دوباره پرسید بدون شوخی ویدا الان چی تنته؟؟؟‌ نوشتم چیز خاصی تنم نیست یه شرت و یه زیر پوش، جواب داد سوتین چی؟؟؟ نوشتم نچ همینی که گفتم، یه اوفففففففف بلند نوشت و گفت:‌ دوست داشتی الان من پیشت بودم؟؟؟

 

 

میخواستم بنویسم برو گروتو گم کن بی جنبه اما خودمو کنترل کردمو نوشتم که تخت ما دو نفره هستش سه نفر توش جا نمیشن، بازم شکلک خنده فرستاد و نوشت: بی شوخی ویدا الان فرض کن من و تو فقط رو تختیم،‌دوست داشتی یا نه؟؟؟ میدونستم یه جواب بیشتر نباید بدم و این شد شروع سکس چت من و سعید، تو توصیف فانتزیای سکسش با من ،خیلی مهارت داشت و علی رغم اینکه زور میزدم که روم اثر نذاره اما گاها نا خواسته تحریک میشدم از نوشته هاش و حتی عجله داشتم زود تر متن بعدی رو برام بنویسه… اسیر حس چند گانه ای شده بودم، حس ترس و منطقی نبودن این کار ،‌ حس حسادت به رابطه مانی و الهه ، حس هیجان به شدت خاصی که داشت ، حس لذت نا خواسته ای که بهم تحمیل میشد، حس تنوعی که حالا با صحبتای سکسی و این طرز برخورد سعید درونم به وجود اومده بود و کلی با مانی فرق داشت،‌ نمیشه گفت کدوم بهتر بودن اما فرق داشتن و تنوع جالبی بود برام که هر مردی چجوری میتونه با یک زن عشق بازی کنه… یک روز صبح پنجشنبه الهه بهم زنگ زد و برای شام دعوتمون کرد و تاکید کرد که لباسات و وسایلتو بیار شب همینجا بخوابین، با مانی هماهنگ کردمو تابلو بود که در جریانه، منم از حرصم بهش گفتم دلم برای ماهان تنگ شده مانی میشه به اونم بگی بیاد؟؟؟ یکمی مکث کرد و از پشت تلفن فهمیدم غافلگیر شده از این حرفم و درخواستم، من و من کنان گفت: باشه اوکی بهش میگم… رو لبام پوزخند لذت بخشی نشست و گفتم حال سه تاتونو میگیرم امشب، رفتم حموم و حسابی نظافت کردم ،‌برگشتمو کل بدنمو یه لوسیون خوش بو کننده مست کننده زدم که مانی میدونست هر بار که کل بدنمو شیو میکنم این لوسیون رو میزنم، موهامو با حوصله خشک کردمو شونه زدم، در حدی که بلد بودم، مدلی موهامو بستم که خیلی به صورتم میومد، آرایش ملایم کردم،‌ حالا میموند انتخاب لباس، یه شلوارک کتان مشکی کوتاه بالا زانو داشتم که یه جورایی شرت پاچه دار حساب میشد، یه تاپ یقه باز و آستین حلقه ای قرمز که فقط جلوی مانی چند بار پوشیده بودم انتخاب کردم، یه ست شرت و سوتین قرمز توری هم انتخاب کردم، بعد اینکه آرایشم و درست کردن موهام تموم شد و لباسایی که انتخاب کردمو پوشیدم، رفتم جلوی آیینه و خوب میدونستم با دیدن این صحنه سعید کفش میبره و روانی میشه و حتی شاید مانی هم بیشتر به من نگاه کنه تا به الهه، هر چی تو کلشونه حداقل امشب با وجود ماهان نقش بر آب میشه، از نقشه ای که برای اذیت کردنشون کشیده بودم کلی ذوق کردم و رفتم یه شلوار پوشیدم و مانتو تنم کردم و منتظر مانی نشستم… مانی یکمی دیر تر اومد و منتظر ماهان بوده تا حاضر بشه، سوار ماشین که شدم جفتشون گفتن واوووو عجب بوی عطری؟؟

 

 

مانی از آیینه ماشین نگاهم کرد و گفت: چیکار کردی با خودت لعنتی… وارد خونه سعید شدیم و بعد احوال پرسی رفتم تو اتاق ،‌ عمدا بیشتر صبر کردم که همشون تو ذهنشون منتظر برگشت من از اتاق باشن،‌ مانتو و شالمو درآوردم و شلواری هم که پوشیده بودم درش آوردم، دیگه خجالت نمیکشیدم و با اعتماد به نفس کامل رفتم تو هال، همشون نشسته بودن و داشتن صحبت میکردن ، از نگاه مجنون وار سعید شروع شد و دونه دونه برگشتن سمت من، الهه ساپورت و تاپ پوشیده تر از من تنش بود و تابلو بود که عمرا اگه حدس میزدن من با همچین تیپی بیام، عاشق این چند ثانیه سکوت بودم که چطور محو من شدن، خونسرد و خندون رفتم نشستم کنار مانی و رو به ماهان گفتم خب چه خبر ماهان بی معرفت شدی و یادی از ما نمیکنی؟؟؟ لبخند قشنگ ماهان تبدیل به خنده شد و مشخص بود که فهمیده چی تو سرمه ، شروع کردم با ماهان صحبت کردن و اصلا به اون سه تا توجه و دقت نمکیردم، میدونستم که الان سعید داره منفجر میشه،‌ هر چند دقیقه یه بار پامو رو پام عوض میکردم و به آرومی خاصی اینکارو میکردم،‌ صدای پیام گوشیم اومد و سعید تو لاین برام نوشته بود که میخوایی دیوونم کنی آره؟؟؟ حتی بعد خوندن پیام بهش نگاه هم نکردم و همچنان با ماهان مشغول حرف زدن بودم… الهه شروع کرد چیندن میز شام ،‌بلند شدم که برم دستامو بشورم که کمکش کنم، دستشویی تو راه رو بود و به هال دید نداشت، از دستشویی که اومدم بیرون نمیدونم کی سعید خودشو رسونده بود،‌ جلوم سبز شد و روشنی و برق چشاش از شهوت چند برابر شده بود، خندم گرفته بود و بهش گفتم برو اونور میخوام برم به الهه کمک کنم،‌ دستشو آورد پشتم و گذاشت رو کونم ، فشار داد و گفت: دارم برات ویدا به وقتش تلافی میکنم، از ذوقم خندم بلند تر شد و گفتم نمیدونم داری از چی صحبت میکنی برو اونور الهه جون دست تنهاست… بعد خوردن شام شروع کردم شستن ظرفا، الهه هم مشغول جمع و جور کردن بود، زاویه وایستادنم جوری بود که ماهان حدودا بهم دید داشت و چند لحظه یه بار میدیدم که داره نگام میکنه و عمدا بهش یه لبخند تحویل میدادم، سعید داشت باقی مونده وسایل رو میز رو میاورد تو آشپزخونه بعدشم نشست رو صندلی آشپزخونه که مثلا به الهه تو جمع و جور کردن کمک بده، نمیدونم چجوری دستشو باز رسوند به باسن من و اینقدر تو کف بود که احمق نفهمید که ماهان از جایی که نشسته دید داره، سریع سرمو چرخوندم سمت ماهان و زاویه نگاهش رو به سمت باسنم دیدم و بعد یک پلک زدن ، چشاش زوم شدن تو چشمای من،‌ الهه زد رو دست سعید و آروم گفت:‌ تابلو بازی درنیار سعید این پسره اینجاست و زشته، من اصلا حواسم به سعید و الهه نبود،‌فقط داشتم به اون چند ثانیه نگاه ماهان فکر میکردم، شاید عجیب ترین نگاهی بود که تو عمرم میدیدم، ماهان خودش منو راضی به این کار کرده بود و چطور میتونست تو این نگاه غم و ناراحتی باشه؟؟؟ حتما دارم اشتباه میکنممممم…

 

 

کارمون تو آشپزخونه تموم شد و برگشتیم، ماهان بلند شد و گفت: مرسی الهه خانوم حسابی به زحمت افتادین و ممنون سعید جان ، اگه اجازه بدین من رفع زحمت کنم… سعید و الهه هر چی اصرار کردن ماهان واینستاد ، فکر میکردم تا آخر شب بمونه اما خیلی زود داشت میرفت، مانی هم هر چی بهش گفت فایده نداشت ،‌ موقع رفتن هم نذاشت کسی بدرقه اش کنه، رو به من گفت :‌ ویدا یه لحظه بیا کارت دارم، تا دم در آپارتمان همراهش رفتم، کفشاشو پاش کرد و منتظر بودم حرف بزنه ببینم چیکارم داره، قیافش ناراحت بود و به چشمام نگاه میکرد، اومد یه چیزی بگه که حرفشو قورت داد ،‌گفت: هیچی بیخیال کار مهمی نیست میخواستم چند تا سوال درباره گلستان سعدی بپرسم، الان باید برم وقتش نیست، بهش گفتم مطمئنی ماهان حرفت این بود؟؟؟ سرشو از صورتم چرخوند و گفت:‌ آره مطمئن برو خوش باش،‌ بای… سوار آسانسور نشد و پله ها رو گرفت و رفت، نمیدونم چرا اون همه نشاطی که تو دلم و بود و حسابی سرحال بودم یه هو همش رفت و از رفتن ماهان خیلی ناراحت شدم… برگشتم تو جمع ، سعید و الهه خیلی خوشحال بودن که مزاحم دیگه نیست، مانی فهمید یه چیزیم شده و گفت: ‌ماهان چیکارت داشت؟؟؟ گفتم چیز مهمی نبود و رفتم نشستم، مانی اومد کنارم نشست و گفت:‌چت شده ویدا ،‌کل امشب شاد و سرحال بودی ،‌ماهان چیزی گفت؟؟؟ سعید گفت: من برم پاسور بیارم بازی کنیم،‌الهه هم گفت من برم شیر بذارم جوش بیاد یه شیر قهوه حسابی بهتون بدم، به چشمای مانی نگاه کردم و آروم گفتم که :‌ مانی امشب من آمادگیشو ندارم ،‌میدونم دیگه به قسم دادن و گفتن اعتقادی نداری اما تو رو خدا هر کاری که میکنیم امشب نه… کمی با تعجب نگام کرد و گفت:‌ باشه عزیزم هر چی تو بخوایی،‌ خودم حواسم هست… نمیدونم چم شده بود و چرا اینجوری شده بودم ، این چه انرژی منفی ای بود که همه وجودمو یه هو گرفته بود… سعید میز پذیرایی رو برداشت که بتونیم رو زمین بشینیم، پیشنهاد یه بازی جدید با پاسور داد که امتیازی بود و گفت:‌ هر دو نفر با هم یار میشن و هر دست که امتیاز بیشتری گرفتن و بردن یه دستور به دو تا بازنده میدن و اونا هم باید انجامش بدن…

 

 

از اونجایی که تو چت کردن با من بهم گفته بود یکی از رویاهاش این بازی هستش و میدونستم قراره اگه ببره چه دستورایی بده ،بهش اخم کردمو گفتم سعید من همینجوری چیزی تنم نیست نمیشه بیخیال بازی بشی یا قسمت دستورشو حذف کنی؟؟؟‌ سه تاییشون زدن زیر خنده و سعید گفت: تقصیر خودته که هیچی تنت نیست ،‌ اگه همه موافق باشن بازی میکنیم، مانی گفت: من موافقم و ویدا هم بشه یار من،‌ منم سریع گفتم آره من میخوام یار مانی باشم،‌ بازیش دقت بیشتری نسبت به حکم لازم داشت و همه انرژیمو جمع کرده بودم که ما نبازیم، اما از شانس گندی که داشتم همون دست اولو باختیم، سعید و الهه دستاشونو به نشونه برد به هم زدنو حسابی خوشحالی کردن، استرس داشتم که الان چه کاری از ما میخوان، سعید رو کرد به الهه و گفت:‌خانوما مقدم ترن تو اول بگو، حالا حالاها ما میبریم و وقت برای گفتن من هست، الهه به منو مانی نگاه کرد و با چشمام داشتم بهش التماس میکردم چیز بدی نگه، رو کرد به مانی و گفت: دوست دارم لب گرفتنتو ببینم،‌ از خانومت لب بگیر ببینم اون جور که میگی بلد هستی یا نه؟؟؟ یکمی خیالم راحت تر شد ،‌ از اون فانتزی های عجیبی که سعید تو چت بهم گفته بود خیلی بهتر بود،‌ مانی خندش گرفته بود و مشخص بود یکمی خجالت میشکه،‌ اون دو تا هم ،همش میگفتن تند باش تند باش، سعی کرد به خودش مسلط بشه ،‌اومد نزدیک من و صورتمو با دستاش گرفت و جلوی صورت خودش قرار داد، میتونستم از نگاهش خجالت توام با تحریک رو ببینم و مشخص بود داره از این وضعیت لذت میبره،‌ لباشو چسبوند به لبام، چشامو بستم و سعی کردم کمکش کنم،‌نمیدونم به خاطر جوی که توش بودیم یا به خاطر اینکه به الهه ثابت کنه چقدر تو لب گرفتن حرفه ایه ،‌واقعا لبامو رومانتیک و محشر بوسید و یه لب حدودا طولانی و لذت بخش از لبام گرفت،‌ بعد حدود یک دقیقه ازم جدا شد،‌ از کاری که جلوی الهه و سعید کرده بودیم خندم گرفته بود، تو چشمای سعید شهوت و تحریک هر لحظه بیشتر موج میزد، یا نگاهش به خط سینه هام بود یا به رونای پام،‌ حالا هم که لب گرفتن منو دیده بود… دست دومو شروع کردیم، انگار داشتم بازی قهرمانی جهان انجام میدادم و اینقدر بردن برام مهم بود ،‌ خیلی خیلی نزدیک و حساس موفق شدیم ببریم، از خوشحالی خم شدمو دوباره لبای مانی رو بوسیدم، مانی رو کرد بهم و گفت: همون حرف سعید خانوما مقدم ترن،‌ با خوشحالی هر چی بیشتر شروع کردم نگاه کردن سعید و الهه، بدون ذره ای فکر کردن که احمق جون اگه کار بدی بهشون بگی خب سری بعد سر خودت میارن ،‌سریع گفتم حالا به مانی میگین از من لب بگیره آره، 5 دقیقه عشق بازی کنین، مانی از این دستورم خندش گرفت و گفت:‌ بابا تو دیگه کی هستی…

 

 

سعید بدون اینکه ذره ای ناراحت بشه و اعتراضی کنه رفت سمت الهه، شروع کردن از هم لب گرفتن، بعدش لبای سعید رفت سمت گردن الهه که دستاشو به زمین تکیه داده بود که نیوفته، دستشم رفت سمت رون پای الهه شروع کرد چنگ زدن و هم زمان داشت گردنشو بوس میکرد، تو عمرم عشق بازی زن و مرد دیگه رو از نزدیک ندیده بودم،‌انگار دیدنش خجالتش بیشتر از انجام دادنش بود، میشد حدس زد که چقدر محکم داره به رونای الهه چنگ میزنه،‌دستای سعید گنده و مشخصا قوی بودن،‌ تصمیم داشتم نگاه نکنم اما چشمم میخ شده بود و نمیتونستم نگاه نکنم، دست سعید رفت سمت کس الهه و همون جور داشت چنگ میزد،‌ صدای آه الهه بلند شد… گفتم اوکی 5 دقیقه شد بسه دیگه خیلی داره خوش بحالتون میشه،‌ حالا میتونستم شهوت رو تو چشمای خمار الهه ببینم که چطور وقتی سعید ازش جدا شد داشت به مانی نگاه میکرد، دست بعدی اینقدر تو فکر عشق بازی سعید و الهه بودم که با اختلاف باختیم، اعصابم حسابی خورد بود و حالا یادم اومد که چه گندی زدم و چطور سر کم نیاوردن جوگیر شده بودم،‌ سعید از خوشحالی داشت پرواز میکرد ،‌رو به مانی گفت: شما باید ده دقیقه عشق بازی کنین و با این تفاوت که باید تاپ و شلوارک ویدا رو دربیاری، اومدم اعتراض کنم که یادم اومد خواسته خودم همچین خیلی بهتر از این نبود، مانی با خنده داشت میومد سمتم، خودمو کشیدم عقب و گفتم حداقل یه کار کنیم، چراغا رو خاموش کنیم… سعید مخافلت کرد و گفت: نخیر قانون قانونه،‌اما الهه گفت: اگه اینجوری راحته عیبی نداره نمیخواییم اذیت بشه که، بلند شد رفت همه چراغا به غیر از لامپای ریز بالای اوپن رو خاموش کرد، درسته همون لامپا باعث میشدن همو ببینیم اما نور خونه خیلی خیلی کمتر شد و حس میکردم همین میتونه کمک کنه که این کارو کنیم،‌ مانی اومد سمتم و آروم خوابوندم رو زمین، چشامو بستم که چشمم به سعید و الهه که داشتن لخت شدن منو میدیدن نیوفته، مثل همیشه رومانتیک و ملایم گردنمو بوسید و دستشو گذاشت رو سینه هامو آروم مالش میداد، دستش رفت سمت شلوارکمو آروم شروع کرد کشیدن پایین ، با فشار دادن رونام به همدیگه مقاومت نا خواسته ای کردم برای اینکه نتونه در بیاره اما کم کم کشید پایین و کامل از پام درش آورد،‌ دستشو آروم روی رون پام میکشید و دوباره شروع کرد بوس کردن گردنم و میخواست بره سمت سینه هام، سرشو با دستم گرفتمو بردم بالا و ازش لب گرفتم، ‌به این بهونه میتونستم آروم بهش بگم که مانی امشب هر کاری شد فقط خودت باهام بکن ،‌ تو چشام نگاه کردو گفت:‌ باشه عزیزم…

 

 

تاپمو گرفت و کمکش کردم که درش بیاره و حالا فقط با شرت و سوتین جلوی سعید و الهه بودم، با کشیدن دستم رو کمر مانی و لب گرفتن ازش منم همراهیش کردم، دست مانی روی سینه هام بود و شیکمم، هنوز موفق نشده بودم تحریک بشم ،‌اما استرسی که داشتم کمتر شده بود و داشتم به این وضع عادت میکردم… به مانی گفتم ده دقیقه نشد؟؟؟ خندش گرفت و گفت: کدوم ده دقیقه بابا اونا ببین، سرمو چرخوندم سمت سعید و الهه که دیدم اون دو تا دراز کشیدن و تو هم هستن،‌ خیالم راحت شد امشب فقط با مانی باید سکس کنم حالا هرچند جلوی اونا ، اما بهتر از سکس با سعید بود که اصلا آمادگیشو نداشتم، پس بهتر بود مانی رو تا میتونم تحریک خودم بکنمش، جامو باهاش عوض کردمو حالا اون خوابیده بود و من اومدم روش، پلیورشو درآوردمو شروع کردم بوسیدن گردنش و سینه اش، صدای آه و ناله الهه بلند شده بود و سرم باز چرخید طرفشون، شوکه شدممممم، سعید الهه رو کامل کامل لخت کرده بود، پاهاشو از هم باز کرده بود و داشت کسشو میخورد، مثل هیپنوتیزم شده ها داشتم نگاه میکردم، دستای الهه رو که سینه های خودشو میمالوند… دستای مانی رو روی گیره سوتینم حس کردم که سریع بازشون کرد، سوتینمو درآورد و شروع کرد خوردن سینه هام، دیدن بدن لخت الهه که سعید داشت کسشو میخورد و خوردن سینه هام باعث شد ته دلم بلرزه و تحریک بشم، مانی هم زمان سینه هامو میخورد و با دستاش کونمو میمالوند، نفسم نا منظم شده بود و آه از گلوم بلند شد، مانی هم که حسابی نگاهش به اونا بود بلند شد و دوباره منو خوابوند و اومد بین پاهام نشست و شرتمو درآورد، مثل سعید پاهامو از هم باز کرد و شروع کرد خوردن کسم، من و مانی جفتمون خیلی کم پیش میومد که ساک بزنم و یا کسمو بخوره اما همون چند باری که خورده بود مطمئنم اینجوری نبود، لباش و زبونشو تو شیار کسم و رو چوچولم حس میکردم و دیگه کامل کامل تحریک شده بودم، سرمو باز برگردوندم سمت سعید و الهه که سعید بلند شد و سریع لباساشو در آورد و لخت شد، کیرشو تو همون نور کم میدیدم،‌ همونجور وایستاده موهای الهه رو گرفت و برد سمت کیرش ،‌الهه با ولع شروع کرد براش ساک زدن، داشتم از دیدن این صحنه از نزدیک دیوونه میشدم و لبای مانی رو کسم هم بیشتر باعث دیوونگیم میشد، نگاهم رفت بالا تر و دیدم که سعید چطور داره منو نگاه میکنه، با هم چشم تو چشم شدیم، پوزخند خاصی بهم زد و از موهای الهه گرفت و بیشتر به سمت کیرش فشار داد،‌گفتم الانه که الهه خفه بشه،‌ مانی اومد بالاتر رو شروع کرد خوردن سینه هام، دستامو پشت کمرش میکشیدم و حالا منم صدامو آزاد کردمو آه و نالم بلند شده بود، مانی شلوار و شرتشو درآورد و کیرشو یکمی مالوند به کسم و فشار داد تو ، شروع کرد تو کس خیسم تلمبه زدن،‌ صورتشو با دستم نزدیک صورتم کردم و لباشو با شدت هر چی بیشتر میمکیدم، متوجه ناله بلند تر الهه شدم ،‌باز سرمو سمتشون چرخوندم و دیدم الهه به حالت چهار دست و پا به سمت ما هستش و سعید از پشت داره میکنش،‌ و چند بار با دستش محکم زد به کونش، الهه دستاش رو زمین بود و به شدت جلو و عقب میشد، نگاه سعید کاملا به ما بود ، باز باهاش چشم تو چشم شدم و بازم همون پوزخند…

 

 

نگاهمو آوردم پایین تر و دیدم همین نگاه داره بین چشمای الهه و مانی رد و بدل میشه و تلمبه زدن مانی شدید تر و محکم تر… مانی حرکتشو متوقف کرد و از روم بلند شد،‌ بهم فهمون مثل حالت الهه بشم و منو به سمت اونا چهار دست و پا کرد، کیرشو از پشت کرد تو کسم و شروع کرد تلمبه زدن،‌سعید و الهه هم وضعیتشونو عوض کردن،‌ سعید الهه رو صاف خوابوند و کاملا آوردش نزدیک ما جوری که سر الهه زیر سر من بود،‌با دستاش پاهاشو از هم باز کرد و شروع کرد تلمبه زدن تو کسش،‌ چند بار متوجه شدم موهام داره میره تو صورت الهه و با دستم خواستم بزنم کنار که با صدای شهوتیش و نازکش گفت:‌نمیخواد عزیزم عیبی نداره و دوباره شروع کرد ناله کردن، تو وضعیتی بودیم که نا خواسته با الهه چشم تو چشم شدم، چقدر چشمای شهوتی الهه موقع دادن فرق کرده بود و خماری سکس چقدر تغییرشون داده بود، یا الهه اینجوریه یا ما همه زنا اینجوری بودیم و من خبر نداشتم، تو بحر چشما و لبای الهه بودم که دست یکی رو روی سینه هام حس کردم، دیدم دست سعید هستش که حالا کامل خوابیده رو الهه و اونم بهم نزدیک شده تا جایی که دستشو به سینه هام برسونه، اولین دستی به غیر دست مانی بود که سینه هامو لمس میکرد، اصلا قابل مقایسه با دستای لطیف مانی نبود و خشن و زبر بود، مانی همچنان داشت تلمبه میزد و با صدای نفس نفس زدنش گفت:‌ شما سه تا کلتون رفته تو هم دارین چیکار میکنین؟؟؟ منو دوباره صاف خوابوند و مثل الهه شدم و سرامون به هم چسبیده بود ،‌ مانی اومد روم و شروع کرد تلمبه زدن،‌ چشامو بستم و دیگه تشخیص دستای زبر سعید کار سختی نبود و اینکه دستای مانی الان روی سینه های الهه هم هست فهمیدنش سخت نبود، صدای شالاپ و شولوپ تلمبه زدن کیرای مانی و سعید تو کس منو الهه و آه و ناله های بلندمون کل خونه رو برداشته بود، هر چهار تاییمون حسابی عرق کرده بودیم و عطر لوسیون من به خاطر اینکه عرق کرده بودم بیشتر به مشام میرسید، تلمبه زدنای محکم و سریع مانی یه طرف و دست خشن و زبر سعید رو سینه هام یه طرف و دیدن اینکه سعید چجور محکم و قوی داره الهه رو میکنه یه طرف، همه اینا رو تو ذهنم تکرار میکردم، صدای ناله منو الهه کر کننده شده بود و یک دفعه همه وجودم به لرزه افتاد و نفسم بند اومد، دستامو گذاشتم پشت کمر مانی و چنگ زدم و یه هو همه بدنم خالی شد… خیلی ارضای عمیقی بود ، برای چند دقیقه بی حال بودم و هیچی نفهمیدم، مانی رو دیدم که به پهلو کنارم دراز کشدیه و میگه خوبی عزیزم؟؟

 

 

با سرم بهش فهموندم خوبم و سعی کردم بشینم که ریختن آب از کسم رو حس کردم، فهمیدم مانی هم ارضا شده، کمک کرد رفتم کنار و تکیه دادم به پایه کاناپه و نشستم، سعید همچنان داشت وحشیانه و با شدت بیشتر الهه رو میکرد، جوری محکم تلمبه میزد که گفتم الانه که کیرش از حلق الهه بزنه بیرون، بعد چند دقیقه با صدای نعره مانند کیرشو درآورد و آبشو ریخت رو شیکم الهه،‌ مشخص بود جفتشون با هم ارضا شدن چون الهه هم بی رمغ شد و صداش ضعیف تر شد، خودمو تو بغل مانی جمع کرده بودمو باز اون حس خجالت بهم برگشته بود… اما اون دو تا بعد چند دقیقه خیلی راحت همونجور لخت بلند شدن وایستادن ، الهه به مانی گفت: حالش خوب نیست براش آب قند بیارم، مانی گفت: اگه بیاری ممنون میشم، سعید اومد جلمون خم شد و گفت چطوری ویدا؟؟ سرمو آوردم بالا و میتونستم کیر بزرگش که حالا شل شده بود و یه قطره آب ازش آویزون بود رو ببینم، بهش گفتم چیزیم نیست خوبم،‌ آب قندی که الهه آورد و خوردم ،حالم بهتر شد، اما عمدا به مانی گفتم سرم درد میکنه و خوابم میاد،‌ الهه گفت:‌ شما برین تو اتاق ما بخوابین ما همینجا جا میندازیم،‌ با کمک مانی رفتم رو تخت ، همنیکه اونا جاشونو برداشتن و رفتن، به مانی گفتم امشب از پیشم جم نمیخوری،‌ پشتمو کردمو که بخوابم اما میدونستم عمرا اگه حالا حالا ها خوابم ببره…

 

***
با لیف افتاده بودم به جون سینه هام ،‌میخواستم هنوز اون حس زبری دست سعید رو از ذهنم پاک کنم اما فایده ای نداشت، سکس کردن کنار یه زوج دیگه در حال سکس، هیجان و لذت زیادی داشت اما نمیتونستم با عذاب وجدان بعدش که یه مرد غریبه منو لخت دیده و حتی لمسم کرده کنار بیام، نه میتونستم کامل از این جریان لذت ببرم و نه میتونستم کامل خودمو بکشم بیرون، قول داده بودم و اگه زیرش میزدم برام عواقب داشت ،‌مخصوصا از طرف مانی…‌ البته خوب میدونستم که خودمم حالا کمی وسوسه این کار تو وجودم هست ،‌لذت و هیجان خاص اینکار تو دلمو میلرزوند… تو این دوراهی لذت و عذاب وجدان داشتم دیوونه میشدم،‌ انگار این جریان مثل یک پارچ آب باشه اما من نهایتا یک لیوان باشم و نمیتونم این همه آب رو تو خودم جا بدم… چند وقت گذشت، تنها کاری که موفق به انجام دادنش شده بودم حفظ ظاهرم بود، رفت و آمدمون با سعید و الهه بیشتر شده بود، الهه هم دیگه لباسای لختی و سکسی میپوشید،‌ طنازی های اون برای مانی خیلی بیشتر از من برای سعید بود، چندین بار دیگه جلوی هم سکس کردیم و هر بار بیشتر دستای سعید بدنمو لمس میکرد، فقط تنها چیزی که دلم خوش بود این بود که هنوز باهام سکس کامل نداره و کامل در اختیارش نیستم اما میدونستم که نمیتونم تا آخرش در همین سطح نگهشون دارم… پر رویی و بی حیایی غیر قابل تحملی تو رفتار و روحیه سعید میدیدم، هر جا که وقت میکرد منو دستمالی میکرد، خودم شرط گذاشته بودم رابطه باید بی احساس باشه و حالا داشتم از اینکه فقط نقش یه تیکه گوشت رو برای سعید بازی میکنم و همش نگاهش به من جنسی و شهوتی هستش و هر کلام حرفش در این مورده ،‌ دیوونه میشدمممممم… 

 

وقتی میرفتم خونمون تحت فشار بودم و روم نمیشد که خودمو به عنوان یک زن پاک و نجیب بهشون نشون بدم،‌ هر جا بابام بود روسری سرم بود ،‌البته اگه غریبه ای وجود داشت، از این دو رویی و اینکه نمیدونن دخترشون داره چیکار میکنه تحت فشار بودم، جلوی دوستای دیگم همینطور، چند باری که سمیرا میومد سر میزد بهم گفت که عوض شدی و تو خودتی ، چی بهش میگفتم آخه؟؟؟ همه چی از کنترلم خارج بود و این زمانی که خواسته بودم فقط داشت منو اذیت میکرد و نه اونا رو… ماهان کاملا خودشو کنار کشیده بود، بعد اون شب مهمونی خونه سعید دیگه ندیدمش،‌ چند بار اومدم بهش پیام بدم اما نمیدونم چرا منصرف شدم، باید بلاخره اینو تمومش کنم… اوخر آذر ماه بود و حسابی هوا سرد شده بود، تازه از خواب بیدار شده بودم که الهه بهم زنگ زد،‌فکر کردم باز برای دور هم بودن میخواد برنامه ریزی کنه اما صحبت از مسافرت کرد،‌ بهش گفتم خب هوا سرده کجا بریم؟؟؟ جواب داد: مانی بهم گفته که میتونه یه خونه تو کیش جورکنه و الان اونجا وقت مسافرت و تفریحه، چند روزه میرم و حسابی بهمون خوش میگذره، اگه تو موافقی که به سعید بگم مرخصی بگیره… میدونستم که مثل همیشه اون سه تا با هم به نتیجه رسیدن و این جور نظر خواستنا از من حفظ ظاهره و تصمیم از قبل گرفته شده،‌ بهش اوکی دادم و ابراز خوشحالی کردم از سفر به کیش… مانی عصر اومد خونه و کلی خوشحال بود که قراره بریم مسافرت،‌ حتی کلید خونه ماهان تو کیش هم دستش بود، البته گفت:‌خونه در اصل برای برادرشه و فعلا کسی نیست و خالیه،‌ به طعنه بهش گفتم چه زود هماهنگ شدی با ماهان و کلید هم گرفتی؟؟؟ حرفمو نشنیده گرفت و گفت: با سعید میخواییم بریم آژانس هوایی ببینیم کی پرواز به کیش دارن، تو هم کم کم وسایلتو جمع کن بهت خبر میدم… برای دو روز بعدش بلیط گیر آورده بودن و منم شروع کردم به جمع کردن وسایل، دلم شور میزد و میدونستم که دیگه این دفعه کامل باید خودمو در اختیار سعید بذارم، تا اینجای کار همپاشون شده بودم و حتی نصفه و نیمه لذت هم میبردم،‌ اما با این حال امید داشتم یه اتفاقی بیوفته و همه چی خود به خود کات بشه که نشد …

 

 

دیگه راه برگشتی نبود و نمیشد زد زیرش، توی فرودگاه به چشمای سه تاشون نگاه میکردم میتونستم ببینم که از نظر اونا هم این سری به هر چیزی که میخوان میرسن… خونه برادر ماهان یک ویلای خیلی کوچیک اما خوشگل بود،‌ دو اتاق خواب بیشتر نداشت، ‌اما امکاناتش کامل بود، سرویس حموم و دستشویی خیلی شیک و تمیزی داشت ،‌مخصوصا یه وان خیلی قشنگ که دو تا بالشتک چرمی دو طرفش بود،‌محو تماشای حموم بودم که سعید از پشت بغلم کرد، یه دستش رو شیکمم و یه دستش رو گذاشته بود رو کسم،‌ تنها حرفی که این موقع هایی که باهام ور میرفت میزد ،‌جووووننن و اوفففف بود،‌ انگار هیچی دیگه بلد نیست بگه، دستاشو پس زدمو گفتم بریم بیرون دور بزنیم، دلم بیرون میخواد… بار دومی بود که کیش میومدم و تا جایی که میتونستم بیرون نگهشون داشتم، اما دیگه بیشتر نمیشد و باید برمیگشتیم… توی تاکسی همش استرس داشتم ،چنگ زدنای محکم سعید روی پام نشون از این میداد که خودشو برای چی داره آماده میکنه، همش به خودم میگفتم تمرکز کن ،‌اون قسمت کوچیکی که لذت میبری رو فقط فعال کن،‌بقیشو بذار کنار و دیگه دیر شده، این کشا کش مغزی همه انرژیمو گرفته بود، وارد ویلا شدیم، شام هم خورده بودیم و نمیشد شام خوردنو بهونه کنم که باز زمان بخرم… مانی گفت: اوووووو اینجا رو چقدر تو فکری؟؟؟ پاشو لباستو عوض کن همونجوری نشستی و به چی فکر میکنی؟؟؟ گفتم چیزی نیست یکمی خسته ام،‌ الهه گفت:‌ منم خسته ام امشب زودتر بخوابیم، خوشحال شدممممم که امشب هم خبری نیست اما مانی اومد کنارم نشست و گفت: امشب میخوام پیش الهه بخوابم مشکلی نیست؟؟؟ سه تاشون سکوت کرده بودن و منتظر جواب من بودن، دستمو کشیدم روی صورت نازو خوشگل مانی، کاش اونم مثل من فکر میکرد و حس میکرد، کاش همه اینا خواب بود و رویا بود،‌کاش هیچ وقت اون فانتزی های تو سکس رو نمیگفتیم…

 

 

آب دهنمو قورت دادم و گفتم برو عزیزم مشکلی نیست، لبامو بوس کرد و باز مثل بچه ها خوشحال شد، هنوز مانتومو هم در نیاورده بودم و هنوز با خودم تو ذهنم درگیر بودم، الهه یه لباس خواب توری پوشیده بود که شرت و سوتین سکسی که تنش کرده بود دیده میشد، نوع آرایش و مدل موهاش چهرشو چندین برابر خوشگل کرده بود، وقتی با مانی رفتن تو اتاق یک قسمت از قلب منم همراهشون رفت،‌ مانی عشق من بود، شوهرم بود،‌سهم من بود، الهه جلوی چشمم دستشو گرفت و بردش تو اتاق… خدایا کمک کن اینو تحمل کنم، خدا حتما الان داره بهم فحش میده میگه ببین با بی حیایی، برای کثافت کاریش ازم کمک میخواد…
ما هم بریم بخوابیم عزیزم؟؟؟ سرم چرخید سمت سعید که با یه زیرپوش و شلوارک جلوم وایستاده بود و از همین حالا میشد کیر بلند شدش رو از زیر شلوارکش دید، انگار به دو طرف لبم وزنه های 200 کیلویی آویزون کردن و دیگه نمیتونستم لبخند بزنم، ته مونده انرژیم رو به کار گرفتمو زورکی لبامو به حالت لبخند درآوردمو گفتم بریم بخوابیم… الهه و سعید اتاقی که توش تخت بود انتخاب کرده بودن و تو اتاقی که ما رفتیم تخت نداشت و سعید تشک انداخته بود، همینجور وایستاده بودم و حتی رغبت نمیکردم دکمه های مانتومو باز کنم، سعید اومد جلومو گفت: ‌ویدا خانوم اینقدر خسته است که حال لباس عوض کردنم نداره،‌ دستشو برد سمت دکمه های مانتمو و شروع کرد باز کردن… تو دلم آشوب بودددد ، ترسیده بودممممم، کاش مانی هم بودددد،‌ سعید چندین بار لخت منو دیده بود اما تو آغوش مانی و نه اینجوری تک و تنها تو اتاق ،‌ کاش میشد مثل اون شب عروسی داداش ماهان مشروب میخوردم و شاید مثل همون سری بی حیا میشدم، اما برای اینم دیر بود…

 

 

زیر مانتو یه پیراهن داشتم که سعید بعد درآوردن مانتوم شروع کرد دکمه های پیراهنم رو باز کردن،‌ لحن صداش تماما شهوت بود و گفت:‌ چرا اینجوری نفس میکشی عزیزم ،‌انگار دو ساعت ورزش کردی، بازم زورکی بهش خندیدم، دکمه کمر شلوار جینم هم باز کرد، زیپشو کشید پایین، هم زمان با کشیدن شلوارم به سمت پایین خودش هم نشست که راحت بتونه درش بیاره، شدت نفس کشیدنم داشت بیشتر میشد، شلوارمو کامل درآورد،‌ با اولین لمس دستای بزرگ و زبرش با رون پام لرزش نا خواسته ای به بدنم افتاد، سعید گفت: جووونننن قربون این لرزیدنات بشم من… دیگه روم نمیشد برای تحمل این از خدا کمک بگیرم، بوسه های سعید از روی شیکمم به سمت بالا میومد، از روی سوتینم شروع کرد بوسیدن سینه هام، هر آدمی موقع نفس کشیدن یک موج خفیفی به شیکم و سینه هاش میوفته اما نفس من جوری شده بود که کامل سینه هام جلو و عقب یا بالا و پایین میشد، همین باعث تحریک بیشتر سعید شده بود و دیگه ملامیت رو گذاشت کنار و با شدت گیره پشت سوتینمو باز کرد، همون کلمات تکراری همیشگی رو پشت هم میگفت: جوووننن اوفففف قربون سینه هات بشم، قربون رونای پات بشم، قربون کست بشممم و …….. بردم خوابوندم رو تشک، کنترل شده روم نشسته بود و چنان با ولع و محکم سینه هامو چنگ میزد و میخورد که فهمیدم همون وقتایی که مانی مثلا خشن میشه هیچی نیست در برابر الان،‌ نمیدونم شاید همین خشن برخورد کردنش باعث شد بلاخره کمی تحریک بشم، رفت سمت پایین و شرتمو با همون خشونت و شدت درآورد، شروع کرد با حرص خوردن کسم که اینم کلی با اون خوردن مانی فرق داشت،‌ چشامو بستم و شاید تنها راه تحمل این شرایط تحریک شدن بود، موفق شدم کمی تحریک بشم،‌ شدت نفسام از استرس و ترس کمتر شدن ، برعکس همیشه تحریک شدن تنفسمو آروم تر کرد، چوچولم رو اینقدر محکم بین لباش میگرفت که درد آور بود برام ، اینقدر حرکاتش تند و وحشی شد که نا خواسته دستمو گذاشتم رو سرش، نمیدونم دوست داشتم بس کنه یا دوست داشتم ادامه بده، هیچ حسی تو من قطعیت نداشت، از خوردن کسم دست کشید، چشامو باز کردم و دیدم داره لخت میشه و به چشام خیره شده، انگار نگاه کردن به صورت پراسترس و تحریک شده من لذتش بیشتر از این بود که بدن تمام لختم که حالا کامل در اختیارش بود نگاه کنه، اومد بالا سرم کیرشو گرفت سمت صورتم و گفت: ‌بخور عزیزمممم…

 

 

مشخص بود که مانی بهش گفته بود من وسواسی هستم و کامل شیو شده بود و بوی خوب میداد ، کیرش چند سانتی لبام بود و همچنان داشت نگام میکرد،‌بهش گفتم من بلد نیستم به خوبی الهه ساک بزنم، با دستش کیرشو چسبوند به لبامو گفت:‌جونننن عاشق همین بلند نبودنتم عزیزممم… چشامو بستم و آروم سر کیرش رو که کلفت تر از مانی بود گذاشتم تو دهنم، ازم خواست که چشامو باز کنم و بهش خیره بشم، تو چشمای روشنش نگاه کردم ، همون پوزخند پیروز مندانه رو لباش نشسته بود ، اما عمیق تر از همیشه . با اولین مکیدن محکم من به سر کیرش آه عمیقی کشید… همینجوری خیره به چشمام نگاه میکرد و گفت: روز اولی که دیدمت ،‌ تو خوابم نمیدیدم که این چشمای شهلا رو نگاه کنمو این لبای ناز دور کیرم باشه،‌ اینو گفت و کیرشو بیشتر تو دهنم فرو کرد، برای اینکه عوق نزنم خودم کیرشو با دستم گرفتم که نذارم بیشتر فرو کنه تو دهنم، اما با این حال داشتم خفه میشدم، فقط نصف کیرشو تو دهنم جلو و عقب میکردم و فهمیده بودم که هر چی بیشتر لبامو به کیرش فشار بدم بیشتر خوشش میاد، چند دقیقه ای براش ساک زدمو بلاخره کیرشو درآورد از تو دهنم، رفت بین پاهام نشست با دستاش پاهامو از هم باز کرد و داد بالا ، به حالت نشسته کیرشو میمالوند به کسم، باورم نمیشد این وضعیتی که جلوی سعید خوابیده بودم، پاهام از هم باز شده و بالا هستش و کسم کامل در اختیار و دید یه نا محرمه،‌حالا انگار یادم اومده بود محرم و نامحرمی هم وجود داره، انگار تا الان نجابت من بستگی به اون کیر داشت که هنوز تو کسم نرفته بود و اگه میرفت همه چی تموم بود، بازم ازم خواست که بهش نگاه کنم،‌بهش گفتم چیه الان داری فکر میکنی که باورت نمیشده که زن دوستتو بکنی؟؟ ف

 

کر میکردم با این جمله حرص بخوره اما جواب معکوس داد و با شدت و شهوت تمام کیرشو کرد تو کسم،‌ آه نا خواسته ای از دهنم اومد بیرون،‌ با دستام از دو طرف چنگ زدم به تشک،‌ همچنان با دستاش پاهامو بالا گرفته بود و با شدت تلمبه میزد،‌ از طریق کسم هم میتونستم حس کنم که کیرش بزرگ تر از مانی هستش، با تمرکز بیشتر موفق شدم بیشتر تحریک بشم،‌ تنوع برخوردش و کردنش و خشن بودن زیادش ،موضوعی بود که میتونستم بهش فکر کنم و تحریک بشم،‌خودشو کامل خوابوند روم و هم زمان پاهامو تا میتونست با دستاش آورد بالاتر تا جایی که زانوی پاهام رو به شونه هام رسونده بود،‌ کمی درد آور بود این وضعیت و اینکه حالا کیرشو خیلی خیلی بیشتر تو عمق کسم و تا دهانه رحمم حس میکردم و هیچ وقت اینجوری کسم پر نشده بود،‌ شروع کرد ازم لب گرفتن و شدت تلمبه زدنش بیشتر شد،‌ اگه مانی بود تا الان ارضا میشد و این همه توان محکم کردنو نداشت، اما سعید هنوز با انرژی داشت تلمبه میزد،‌ صدای ناله و آه خفیفم بلندتر شده بود و دیگه به حرفش گوش ندادمو چشامو بستم چون اگه به اون چشماش نگاه میکردم عمرا میتونستم تحریکو حفظ کنم، از صدای نعره مانندش که موقع ارضا شدن قبلا هم شنیده بودم و بعدش گرمای آبش تو کسم فهمیدم که ارضا شده،‌ پاهامو ول کرد و بلاخره از اون شرایط سخت خلاص شدم، هر چند که تحریک شده بودم اما اینقدر نبود که بتونم ارضا بشم… مانی وقتایی که شک داشت به اینکه ارضا شدم یا نه ازم میپرسید، اما سعید براش مهم نبود که ارضا شدم یا نه، خودشو از روم کشید و به پهلو کنارم خوابید، پاشو انداخت رو پاهام و با دستش شروع کرد سینه هامو مالوندن، سرمو چرخوند سمت صورتش و شروع کرد لب گرفتنو گفت:‌ عزیزم استراحت کن که تازه داریم گرم میشیم، میدونستم که این 4 روزی که اینجاییم باید این شرایط رو تحمل کنم و دیگه هیچ انرژی ای برای لبخند هر چند زورکی نداشتم… تا نزدیکای صبح دو بار دیگه منو کرد و هر بار دیر تر ارضا میشد و حالتمو عوض میکرد، بدنمو از بس چنگ زده بود همه جام درد میکرد، حتی کسم هم از تلمبه های محکم و خشنش درد گرفته بود، جز همون بار اول که کمی تحریک شدم دیگه همونم موفق نشدم، حالا خستگی جسمیم هم به خستگی روحیم اضافه شده بود، بار سوم هم که آبشو تو کسم خالی کرد و بعدش مثل جنازه ها افتاد که بخوابه خیالم راحت شد امشب دیگه کاری نمیکنه…

 

 

یاد وان تو حموم افتادم، بلند شدم که برم حموم، فهمیدم چقدر پاهام و بدنم و حتی کسم درد میکنه، با درد و به سختی خودمو رسوندم به حموم، شیر آب رو ولرم کردم ، دیگه صبر نکردم که وان پر پشه همونجوری توش دراز کشیدم ،‌انگار بهش پناه آودرم و تنها همدم و دوست من تو این خونه است… فکر کنم بیشتر از یه ساعت تو وان بودم، انرژی و توان بلند شدن نداشتم ،‌به سختی پاشدم و دوش گرفتم،‌ یادم اومد که اصلا حوله با خودم نیاوردم، با همون بدن خیس رفتم که از چمدون حوله بردارم، یادم اومد که چمدون تو اتاق خواب مانی و الهه هستش، دم صبح بود و داشتم یخ میکردم چاره ای نبود، به آرومی هر چی بیشتر درو باز کردم…
منظره ای که میدیدم انگار خیلی خیلی سخت تر از اون چند ساعتی بود که سعید همه جوره منو کرده بود، مانی و الهه هر دو تا لخت مثل دو تا خرگوش به پهلو رو به روی هم خوابیده بودن و دستو پاشون تو هم بود و همو بغل کرده بودن،‌ داشتم از دیدن این صحنه سکته میکردممممممم، میخواستم جیغ بزنمممممممممم از بغل شوهر من گمشو کثافتتتتتتتتتتت، بدون اینکه حوله رو بردارم از اتاق رفتم بیرون،‌ میخواستم رو کاناپه بخوابم اما دوست نداشتم وقتی همه بیدار بشن و بدن تمام لخت منو ببینن وسط هال،‌ به ناچار برگشتم تو اتاق و کنار سعید دراز کشیدم،‌پتو رو کامل از روش برداشتمو کشیدم رو خودم… همیشه مانی دوست داشت اونجوری که الان الهه رو بغل کرده با من بخوابه اما من میگفتم نفس کشیدنت نمیذاره بخوابم و پشتمو میکردم، همیشه فکر میکردم تو سکس و عشق بازی و راضی کردن مانی کامل هستم، حالا چون یه سری هیجانات تو سکسمون داریم،‌فکر میکردم بهترین سکس دنیا برای ماست… سرمو کامل کردم زیر پتو و هنوز بدنم خیس بود و سردم شده بود،‌خودمو موچاله کردم ،‌صحنه ای که دیده بودم رو نمیتونستم هضم کنم و اشک از چشام سرازیر شد…
با صدای الهه از خواب بیدار شدم،‌ از روشنی روز مشخص بود که وسط ظهره، به خودم اومدم دیدم هنوز لختم ، کسی جز الهه تو اتاق نبود، الهه بی نهایت سر حال بود و گفت:‌پاشو تنبل خانوم انگار شما بیشتر از ما مشغول بودینا،‌حسابی خسته شدی ،‌تازه میبینم که آقا سعید کلی یادگاری رو گردنت جا گذاشته…

 

 

یکی از پیراهنای سعید رو تنش کرده بود و وقتی پاشد که بره ،‌نگاهم از پایین بهش افتاد و دیدم غیر اون پیرهن هیچی دیگه تنش نیست، به سختی بلند شدم و هنوز بدنم درد میکرد، شرت و سوتین تنم کردم و تو اتاق لباس تو خونه ای نبود که بپوشم همون مانتمو پوشیدم که بتونم خودمو به اتاقی که توش چمدونه برسونم، مانی و سعید تو هال داشتن تخته نرد بازی میکردن،‌جفتشون سر حال بهم سلام کردن، به زور بهشون خندیدمو سلام کردم،‌ رفتم تو اتاق ،‌برام سوال بود منظور حرف الهه از یادگاری چیه؟؟؟ رفتم جلوی آیینه ،‌دیدم راست میگه به خاطر مکیدن های شدید سعید چند جای گردنم جای خون مردگی افتاده،‌ مانتومو درآوردم و دیدم چند جای بدنم هم اینجوریه، پوست من از الهه روشن تر و سفید تر بود و بدنم هم ضعیف تر، برای همین هم زودی دردم میگرفت و به بدنم فشار میومد و هم لک میوفتاد… ضعف کرده بودم و الهه صدام زد که برم صبحونه بخورم، یه تاپ و شلوارک تا زانو پوشیدم، اما الهه همچنان با همون وضع میگشت و وقتایی که مینشست میشد حتی کسشو دید، ذره ای خجالت نمیکشید، حس میکردم تنفرم از الهه خیلی بیشتر از سعید شده،‌ حاضر بودم همه اون نگاه های هیز و حرفای مسخره سعید و اون جور حال کردنش مثل دیشب رو هزار بار تجربه کنم اما اون نگاه لعنتی الهه رو روی مانی نبینم… چند روزی که اونجا بودیم زجر آور ترین و سخت ترین روزای عمرم بود، بی پروایی و بی حیایی الهه تمومی نداشت، جلوی من هر کاری دلش میخواست با مانی میکرد، ازش لب میگرفت و بوسش میکرد، علنی دستش تو شلوارک و شرت مانی میکرد و باهاش ور میرفت،‌سعید یه بار اومد تو جمع شروع کنه حال کردن با من… طاقت اینکه جلوی مانی به دوستش بدم رو داشتم اما طاقت دیدن اینکه مانی با کس دیگه سکس کنه رو نداشتم،‌ سعیدو بردمش تو اتاق که کارشو انجام بده… بلاخره این 4 روز لعنتی تموم شد و سعید هر جوری که تو رویاهاش بود باهام حال کرد، چند بار دیگه کمی تحریک شدم اما حتی یک بارم ارضا نشدم، تو فرودگاه موقع برگشت اون سه تا همچنان شاد و سرحال بودن و مشخص بود چقدر این چند روز بهشون خوش گذشته ،‌حس میکردم این وسط این من هستم که سرم کلاه رفته… هواپیما بلند شد، تا اینجا به قولم عمل کرده بودم و حداقل الان دیگه میتونستم زورکی نخندم و حتی بذارم به راحتی اشکام سرازیر بشن…

 

 

شب رسیدیم خونه، بدون اینکه لباسمو عوض کنم رفتم تو اتاق خوابم، درو محکم بستم و خودمو پرت کردم رو تخت ،‌گریه تنها کاری بود که از دستم برمیومد… هر لحظه بیشتر احساس خورد شدن میکردم بیشتر یادم میومد که چیکار کردم، احساس میکردم یه چیزی این وسط شکسته شده و دیگه هیچ وقت مثل قبل نمیشه، یادآوری لحظه های سکس با سعید یه طرف یاد آوری دیدن مانی و الهه یه طرف دیگه، خدایا چه غلطی کردم ،‌خدایا همین الان منو بکش خلاصم کن… صدای مانی نگران شده بود و میخواست بیاد تو اتاق ببینه چمه،‌ با چنان جیغ بلندی بهش گفتم بذار تو حال خودم باشم که فکر کنم از ترس سکته کرد… فرداش بدون اینکه وقت قبلی گرفته باشم رفتم پیش زهره، یه مشتری بیشتر نداشت که شاگردش مشغولش بود،‌ نشستم رو صندلی آرایشگاه یه عکس از گوشیم نشون زهره دادمو گفتم موهامو اینجوری بزن،‌ زهره هم تعجب کرده بود و هم نگران شده بود، ازم پرسید چته ویدا؟؟؟ چرا چشات قرمزه؟؟؟ این چه مدلیه آخه انتخاب کردی؟؟؟ تو که عاشق موهات بودی،‌مانی اصلا چطور راضی شده؟؟؟ با لحن حدودا عصبانی و جدی ای بهش گفتم زهره حوصله بحث ندارم کوتاه میکنی یا برم جای دیگه؟؟؟‌ حسابی بهش برخورد و شروع کرد کوتاه کردن موهام،‌ تو نت گشته بودم و کوتاه ترین و ساده ترین مدل ممکن رو انتخاب کردم، یه جورایی کچل میشدم،‌فهمیدم زهره دلش نمیاد همون عکسی که نشونش داده بودم رو بزنه ، با اینکه کوتاه کرد اما نذاشت خیلی هم ساده باشه،‌ دیگه حوصله بحث باهاش رو نداشتم و گذاشتم کارشو بکنه،‌ بهم گفت: اجازه هست موهاتو نگه دارم قطعا مشتری داره اگه کسی خرید بهت خبر میدم،‌بهش گفتم هر کاری میخوایی بکن ،منم خبر نکن فروختی نوش جونت، بلند شدمو خدافظی کردم، بهش گفتم بعدا حساب میکنم پول همرام نیست… وارد خونه شدم و یه راست رفتم حموم، باز با لیف افتادم به جون بدنم، اینقدر همه جامو محکم کشیدم که دیگه دستم جون نداشت و کل تنم قرمز شده بود، از خستگی دستم حرصم گرفت و با مشت کوبیدم به پام که جفتش درد اومد،‌ مثل یه آدم درمونده نشستم زیر دوش و فقط گریه میکردم…

 

 

حوله دورم پیچیدمو بی حال ولو شدم رو کاناپه، گوشیم زنگ خورد و به سختی برش داشتم، سمیرا بود و اولش از سفرمون به کیش پرسید و بعدش هم گفت:‌ نرگس برای شب چله همه رو دعوت کرده به شما هم قراره زنگ بزنه ،‌من که از خدامه تو باشی اما بهش گفتم فکر کنم بخوایی امسال خونه بابات اینا باشی،‌ اما اگه بازم بتونی بیایی خوشحال میشیم،‌دلم برات تنگ شده و اینجوری دل سیر میبینمت. با بی حالی جواب سمیرا رو دادم و بهش گفتم حالم خوب نیست و فکر نکنم خونه بابام هم حتی بریم … بعد چند دقیقه نرگس زنگ زد و شروع کرد اصرار کردن و گفت:‌خیلی وقته تو جمع نیستین و همگی دلشون براتون تنگ شده،‌ با نرگس خیلی رودروایسی داشتم و چند بار برای بابای مانی داروی کمیاب جور کرده بود ، طاقت رفتن خونه خودمون رو نداشتم حالا حالا ها،‌نمیخواستم با خانوادم ، مخصوصا بابام چشم تو چشم بشم،‌ به نرگس گفتم اوکی ما هم میاییم طرف شما… به مانی پیام دادم که پس فردا شب شب چله میریم خونه نرگس،‌میدونم حتما براش سوال پیش اومده بود که مگه قرار نبود بریم خونه بابام اما احتمالا جرات نکرد بپرسه و فقط جواب داد اوکی… مانی عصر اومد خونه ، داشتم آشپزخونه رو تمیز میکردم،‌منو که دید سلام تو دهنش خشک شد، میشد تو نگاهش ناراحتی و حتی عصبانیت رو حس کرد، اومد یه چیزی بگه که پشیمون شد و ترجیح داد حرفی نزنه خودمو آماده کرده بودم که هر اعتراضی کنه تو جوابشم بگم دلم خواست اینجوری کوتاه کنم…

 

 

به حالت قهر از خونه زد بیرون و آخر شب برگشت، بهش گفتم شام حاضره اگه گشنته برات بیارم، با ناراحتی به چشمام نگاه کرد و گفت : چرا اینکارو کردی؟؟؟ بهش گفتم نمیخوام در موردش حرف بزنم،‌کاریه که شده ،‌بحث درموردش میشه جنگ و دعوا، باهاش کنار بیا… بلند شد و رفت یه پتو برداشت و رو کاناپه دراز کشید که بخوابه، ‌منم چراغا رو خاموش کردمو رفتم تو تخت دراز کشیدم، ته دلم خوشحال بودم که امشب هم پیشم نمیخوابه،‌هنوز نمیتونستم تو بغل مردی بخوابم که همین چند روز پیش برای یه آغوش دیگه باز بوده… صبح نرگس بهم زنگ زد و گفت: امروز تو داروخونه خیلی سرم شلوغه و ناصر هم حسابی درگیره، اگه میشه بی زحمت برو دنبال سمیرا و با هم یه سری خرید برام انجام بدین… ماشینو برداشتم و رفتم دنبال سمیرا، همینکه سوار ماشین شد چنان وایییی گفت که انگار برق گرفتش ،‌اینقدر شالم عقب رفته بود که میشد فهمید با موهام چیکار کردم،‌ نذاشتم حرف بزنه و گفتم سمیرا خواهشا هیچی نگو… من فقط ترمز میکردم و سمیرا خریدا رو انجام میداد،‌نزدیکای ظهر تموم شد و تو راه خونه نرگس بودیم، حوصله ترافیک نداشتمو زدم که از کوچه پس کوچه و میون بر بریم،‌ سمیرا چند بار بهم گفت: ‌ویدا جون آروم تر عزیزم تو کوچه اینقدر تند نرو، بهش توجه نکردم و همینجور میگازوندم،‌ نه راهنما و نه بوق، با سرعت پیچیدم تو یه کوچه که یه بچه با دوچرخه جلوم سبز شد،‌ فرمونو چرخوندم و صدای جیغ سمیرا… کوچه به اون خلوتی نمیدونم این همه آدم از کجا پیداشون شد، پیشونی و صورت سمیرا پر خون شده بود،‌هول شده بودم و از لرزش دستم نمیتونستم شماره 115 رو بگیرم، سمیرا دستشو گذاشته بود رو سرش و میگفت چیزیم نشده ویدا اینجوری نترس ،‌ بقیه زودتر از من زنگ زده بودن و بعد یه ربع 115 اومد،‌پشت بندش هم صاحب ماشینی که بهش زدم و پلیس..

 

 

اون همه ازدحام و شلوغی ،‌وضعیت سمیرا، غر زدنای صاحب ماشین، حرفای مفت بقیه مردم که رانندگی بلد نیستی مگه مجبوری، کی به شما گواهی نامه داده،‌آره دیگه ماهم خوشگل باشیم سه سوت گواهی نامه میدن… این پچ پچا و این حرفا و این شلوغی داشت دیوونم میکرد… پلیس و صاحب ماشین گیر دادن که چرا دارم دنبال آمبولانس میرم؟؟؟ از تو کیفم یه قلمو کاغذ برداشتم و شماره مانی رو روش نوشتم، مدارک خودم و ماشین رو گذاشتم رو صندوق عقب ماشین ، سوییچ هم گذاشتم روش، رو به صاحب ماشین گفتم این ماشین این مدارک،‌اینم شماره شوهرم بهش زنگ بزن با اون هماهنگ شو،‌ نمیتونم بذارم دوستم تنها بره ، ،‌اینقدر جدی گفتم که دیگه هیچی نگفت و مدارک و سوییچ رو برداشت… هنوز داشتم طعنه و تیکه های مردم رو میشنیدم که آمبولانس حرکت کرد، اون دکتری که همراه آمبولانس بود محل شکستگی رو پیشونی سمیرا رو پیدا کرده بود و گفت: علائم هوشیاریش کامله و خدا رو شکر چیزی نشده ،‌نگران نباشین خانوم ،‌الانم میبریمش از سرش عکس میگیریم و مطمئن میشیم… سمیرا دستمو گرفت و گفت:‌به خدا چیزیم نشده ویدا من خوبم،‌اینقدر نگران نباش… حمید ،شوهر سمیرا به گوشیم زنگ زد و بهش گفتم نگران نباش از سرش عکس گرفتنو هیچی نیست،‌الان بخیه میزنن و خودم میرسونمش خونه،‌ نمیخواد خودتو زا به راه کنی و این همه راه بیایی… پشت بندش مانی زنگ زد و صداش بی نهایت نگران بود،‌ مطمئن شد که حالم خوبه و سمیرا هم چیزیش نشده،‌ازش خواستم به هیچ کس مخصوصا خانوادم چیزی نگه چون هم نگران میشن و هم زنگ کش میکنن… پشت بندش ماهان زنگ زد، با شنیدن صداش نمیدونم چرا دلم میخواست گریه کنم، صدام بغض گرفت و بهش گفتم خوبم چیزیم نیست،‌ سمیرا هم کم کم کارش تمومه، گفت:‌برا برگشت نمیخواد تاکسی بگیرین خودم میام دنبالتون… سوار ماشین شدیم و ماهان فقط برای سلام کردن یک نگاه کوتاه بهم کرد، بعدش رو به سمیرا نگاه کرد و حالشو پرسید، سمیرا بعد کلی تشکر از ماهان، گفت:‌ بریم خونه نرگس چون قراره کمک کنم شیرینی درست کنیم،‌ بهش گفتم آخه با این سر بانداژ شدت؟؟؟ گفت:‌ اینقدر نگران نباش ویدا جونی، قربون اون چشمای نازت برم،‌نمیخواد نگران باشی و به خیر گذشت،‌ آقا ماهان لطفا بریم سمت ستار خان،‌میرم خونه نرگس و به حمید هم میگم ظهر بیاد اونجا… ماهان پرسید که ماشین چی شد؟؟؟ گفتم انگاری بردنش پارکینگ ،‌ به مانی گفتم بره خریدایی که کردیم رو برداره و برسونه خونه نرگس… بعد رسوندن سمیرا،‌ منو رسوند خونه ،‌نه یه کلمه حرفی و نه حتی نگاهی، میخواستم سرش جیغ بزنم چرا هیچی نمیگی؟؟؟؟؟ پیاده شدم و فقط مطمئن شد وارد ساختمون شدم و گازشو گرفتو رفت… رفتم افتادم رو کاناپه و حالا میشد گریه کرد…….

 

 
صبح برف شدید شروع به بارش کرد، اگه پارسال بود و این روحیه رو نداشتم الان همگی رو جمع کرده بودمو یه جا برف بازی میکردیم، کاش مهمونی شب چله امشب رو میشد پیچوند…دیر تر از همه وارد مهمونی شدیم ،‌ پالتو مانی رو گرفتم و مانتومو درآوردمو گذاشتم اتاق آخر که متوجه احوال پرسی همه شدم،‌ همه بودن که ، پس با کی داشتن احوال پرسی میکردن؟؟؟ برگشتم تو هال و دیدم ماهان اومده،‌ ناصر بهش زنگ زده بوده و به اصرار دعوتش کرده بود………….
به خودم که اومدم فهمیدم خیلی وقته تو بالکن وایستادمو دارم یخ میزنم، گرما و بوی پالتوی مانی رو روی شونه هام تشخیص دادم برگشتم دیدم خود مانی پالتوشو برداشته و انداخت رو دوشم، بهم گفت:‌چت شده ویدا چرا تو این سرما اینجوری اومدی بیرون؟؟؟ معلومه داری چیکار میکنی؟؟؟ محلش ندادمو از بالکن اومدم بیرون و خواستم برگردم تو هال، دستمو گرفتو گفت: با تو ام ویدا میگم چت شده؟؟؟ از جدی شدنش و عصبی شدنش منم عصبانی شدم، بهش گفتم هیچی نگو مانی نمیخوام باهات حرف بزنم،‌ هیچی نگو… اونم از این لحن من بهش برخورد و صداشو برد بالا و منم صدامو بردم بالا، میخواستم با همه زورم جیغ بزنم سرش که از پشت دست یکی رو روی دهنم حس کردم، برگشتم دیدم ماهانه،‌گفت:‌ چته ویدا ،‌آروم تر صداتون داره میاد، آخه اینجا جای دعواست؟؟؟ تو چته مانی؟؟؟ اینجا زشته بابا… مانی با عصبانیت گفت :‌ به این بگو چشه؟؟؟ دست ماهان رو از دهنم برداشتم و میخواستم دوباره جیغ و داد کنم که ماهان دوباره دهنمو گرفت،‌ تو چشام نگاه کرد و گفت: خواهش میکنم ویدا،‌ خواهش میکنم نه،‌ بیا اصلا بریم بیرون یکمی هوا بخوری از عصبانیتت کم بشه،‌ تو همینجا باش مانی ،‌خودم میبرمش یه هوایی بخوره الان هر کاری کنیم همین بساطه و آبرو ریزی میشه… همون پالتو مانی رو تنم کردم و بدون اینکه به کسی توضیح بدم از خونه زدم بیرون،‌ ماهان کاپشن چرم مشکیش رو پوشید و رو به همه گفت: حالش خوب نیست میبرمش یه هوا بخوره برمیگردیم… چند دقیقه فقط رانندگی کرد ، من هنوز سرما تو تنم بود و خودمو جمع کرده بودم، سکوتو شکست و گفت: تو هنوز میخوایی با عصبانیت مشکلاتتو حل کنی؟ شانس آوردی حس ششمم گفت الان مانی میاد تو اتاق و احتمالا بحثتون میشه ،‌وگرنه صداتون میرفت بالا و آبرو ریزی میشد، با عصبانیت چیزی حل نمیشه ویدا…

 
تو ذهنم کلی سوال دیگه بود که از ماهان بپرسم و شاید یکی از علتای اصلی عصبانیت امشبم خودش بود که اینجور بهم بی تفاوت شده بود… بهش گفتم آره منم تو ساحل امن بودم خیلی راحت اونی که تو طوفانه رو نصیحت میکردم، تو نمیخواد نگران من باشی ماهان، یا تو همین چند روز از شنیدنش لذت بردی یا منتظری بشنوی… میدونستم این جمله خیلی غیر منصفانه بود زدنش ،اما از حرصم گفتم… هیچی نگفتو ماشینو زد کنار ، پیاده شد و رفت تو پیاده رو،‌ منم پیاده شدم، رفتم طرفش ،‌فکر کردم میخواد قدم بزنیم… هیچ وقت عصبانیت ماهان رو ندیده بودم و اصلا باورم نمیشد عصبانی هم بشه… چند قدم جلوم برداشت و گفت: اولا که خیلی وقته دیگه به خواست خودم چیزی از مانی نمیشنوم و علاقه ای به شنیدنش ندارم و خبر ندارم چی بین شماها گذشته،‌ گرچه حدس زدنش کار سختی نیست،‌ دوما به جای اینکه اینجوری بقیه رو مقصر بدونی بگرد تقصیرا و اشتباهات خودتو پیدا کن… عصبانیت منم هنوز تو وجودم بود و بزرگ ترین سوالی که تو ذهنم در مورد ماهان بود رو تصمیم گرفتم بپرسم، بهش گفتم یادته گفتی اگه زودتر از مانی منو دیده بودی حتما باهام ازدواج میکردی؟؟؟ حالا فرض کن تو شوهرم بودی، حاضر بودی کاری رو که مانی کرد تو هم بکنی؟؟؟ هنوز داشت تو عرض پیاده رو ،جلوم قدم میزد و دستشو کشید به صورتش، وایستاد و باهام چشم تو چشم شد و گفت: اگه من شوهرت بودم اگه بند بندم میکردن حاضر نبودم بذارم غیر خودم کسی بهت دست بزنه… از شنیدن این جواب خندم گرفتو یه هو شبیه آدمای روانی و مجنون شروع کردم جیغ زدن،‌ با همه زورم مشت میکوبیدم به سینه اش که اگه نظرت اینه چرا منو راضی به اینکار کردی چرا این همه مدت فکر و ذکر مانی رو عوض کردی و تو باعث شدی که اینجوری بشه و حالا میگی اگه شوهر من بودی خودت اینکارو نمیکردی؟؟؟

 

 

گلوم از بس جیغ زده بودم گرفته بود و اشک بود که از چشام سرازیر شده بودن و گریه کنان هنوز داشتم میزدمش، دیگه توانی برای زدن نداشتمو دستامو گرفتو گفت: ‌اینکارو با خودت نکن ویدا… اشتباه تو اینه که همه چی رو از زاویه خودت میبینی،‌ اشتباه تو اینه که فکر میکنی من باعث تغییر مانی شدم و اینو خیلی قبل از رفتارات و بعضی طعنه هات فهمیده بودم. روزای اولی که با مانی دوست شدم یه مرد ساده دل و صاف میدیدم، تو یه سری تفکرات با هم مشترک بودیم و برخلاف اینکه تو فکر میکردی من باعث شدم از یه سری عقایدش برگرده،‌اما خود مانی وقتی با من دوست شد این تفکرات رو داشت،‌ من خیلی وقته که به دین و مذهب و به این مسخره بازیا که آدما فقط انگار به دلیل دین دار بودن آدم هستن ، اعتقاد ندارم اما این دلیل نمیشه که راه بیوفتم و هر غلطی بکنم،‌ من انسانیت رو بالا تر از اینا میدونم و ترجیح میدم آدم باشم ، فکر میکردم مانی هم مثل من فکر میکنه و ازش خوشم اومد،‌ کم کم شروع کرد از زندگیش گفتن و مخصوصا از تو،‌ روش که بیشتر باز شد یه سری درد و دلا در مورد تو داشت، میگفت دقیقا اونی نیستی که دوست داره و یه زن وسواسی و حساسی ،‌ حتی دیگه علنی گفت که منظورش بیشتر روابط جنسیتونه، مانی بهم گفت تو نهایت هیجان و تنوع تو سکس رو ، همخوابی تو جاهای مثلا حساس میدونی و فکر میکنی همین بسه و در عوض خیلی چیزای دیگه رو نداری،‌ گفت یه سری روحیات داری و یه سری شیطنتا اما رو نمیکنی ، آرزو و رویاش اینه که اون چهره شیطونت رو ببینه،‌ خیلی چیزا در موردت گفت ویدا و اشتباه تو همیشه این بوده که مانی رو بچه میدونی و حسابش نمیکنی،‌ اما اون خیلی بهتر از خودت تو رو میشناسه، از من خواست کمک کنم که یه ذره از اون لاک محافظه کاریت بیایی بیرون و اون روی شیطونت رو نشون بدی، من آدمی نیستم با کسی دست رفاقت بدم و این همه بهم اعتماد کنه و ازم چیزی بخواد و نه بگم، شاید اگه منم میدونستم تهش چی میخواد بشه همون اول به مانی میگفتم نه اما مانی به خوبی منو شناخته بود و میدونست که میتونم رو تو چقدر تاثیر بذارم،‌ تو فکر کردی مانی منو انتخاب کرده چون روش تاثیر میذارم؟؟؟

 

 

اتفاقا بر عکس اون منو انتخاب کرد چون مطمئن بود رو تو تاثیر میذارم، انتخاب و نقشه مانی بی نقص بود و من تا روزی که بحث سعید و الهه رو پیش نکشید مثل تو یه دستی خوردم و چیزی رو جدی نگرفتم و میگفتم خب میخواد خانومش هیجانی تر و لذت بخش تر باشه ،‌خب منم کمکش میکنم. از روزی که شروع کرد از سعید و الهه گفتن ،‌فهمیدم رابطه مانی و سعید هیچ وقت قطع نشده بوده و یا اگه شده بوده خیلی وقت پیش حتی قبل تر از من دوباره برقرار شده و اگه تو فکر میکنی این من بودم که مانی رو عوض کردم باید بگم نه ،این سعید بوده نه من. اکثر نظرات و حرفایی که میزدم به خواست مانی بود و دوست داشت تو از دهن من بشونی اینارو و بازم میگم که از نقشه نهاییش خبر نداشتم. مانی پیشبینی میکرد که تو برای منصرف کردنش از کاری که ازت خواسته بود،‌ میایی پیش من، به رفاقتمون قسمم داد که بهت بگم این کارو انجام بدی و بگم اگه انجام ندی مانی امکان داره چه کارا که نکنه،‌ همه اون حرفایی که تو خونه بهت زدم حرفای من نبود ویدا. الانم اگه حس میکنی این تو هستی که بازی خوردی باید بهت بگم منم کم بازی نخوردم……
با بهت و شوک داشتم به حرفای ماهان گوش میدادم و اولش میگفتم داره دروغ میگه و داره از خودش اینجوری دفاع میکنه، داره چرت میگه… اما وقتی مثل پازل همه چی رو و همه حرفا و همه برخوردا رو کنار هم چیندم مشخص بود داره راست میگه…

 

 

داشتم سکته میکردم از این نقشه ای که حالا فهمیدم سعید پشتش بوده و مانی هم مجری بی نظیرش… خدای من چقدر من احمق بودمممممم چقدر من کور بودمممممم، نه خودمو میشناختم و نه شوهرمو و نه زندگیمو… به حالت گریه و درمونده به ماهان گفتم چرا؟؟؟ چرا از وقتی که فهمیدی داری بازی میخوری و منم قراره چه بازی ای بخورم واینستادی و بهم نگفتی همه چیزو؟؟؟ چرا گذاشتی اینکارو بکنم ماهان؟؟؟ چرا ماهان؟؟؟ ماهان که عصبانیت و کلافگی از صورتش میبارید صورتشو چند لحظه از صورتم چرخوند و باز برگشت نگاهم کرد و گفت: چون همه اون چیزایی که مانی در موردت گفته بود راست بود ویدا،‌ حرفایی که من تو خونمون بهت زدم کاملا حقیقت داشت و این تو بودی که نهایتا اینو دوست داشتی، این تو بودی که برای دیده شدن حاضر به هر کاری بودی، این تو بودی که از رابطه جدیدتون با سعید و الهه بدت نیومد و درست همون شیطنت درونت رو که مانی میخواست بیدار کرده بود و اون شیطنت وجود داشت. اگه بهت گفتم برو انجامش بده به خاطر اصرارای مانی نبود، من دقیقا همون چیزی رو گفتم که تو دوست داشتی بشنوی، توی ضمیر نا خوداگاهت دنبال یک بهونه بودی که اینکارو بکنی ویدا ،‌ احتمال میدادم بعد انجام دادنش به این روز میوفتی اما تو بلاخره یه روزی اینکارو میکردی ، چون هم مانی نهایتا تصمیم به این کار داشت و هم خودت مستعد بودی. روزی که بهت گفتم خودت جوابشو میدونی تو چشمات خوندم که جوابت چیه، اگه میخواستی انجامش ندی نمیدادی ویدا، اینقدر قدرت و توانایی داشتی که محکمجلوی مانی وایستی و به جای اینکه اون تو رو تهدید کنه ،‌این تو باشی که به حق اونو تهدید کنی و سر جاش بشونی و زندگیتو نگه داری، اگه این قدرت و توانایی رو جلوی مانی نداشتی برای بیدار کردن اون شیطنت درونت این همه برنامه ریزی نمیکرد و زمان نمیذاشت، ‌همون اول بدون واسطه و مستقیم خواسته هاشو میگفت و با تهدید پیش میبرد. به خودت قبولوندی که مجبوری و باید به این کار تن بدی. ته دلم امید داشتم جلوشون وایستی اما وقتی با اون وضع تو خونه سعید دیدمت و اون صحنه رو دیدم که دست اون کثافت کجای بدنت هست و هیچ اعتراضی نکردی، تنها امیدم تو دلم شکست، اونجا فهمیدم به اندازه کافی نقشمو تو رفاقت مانی بازی کردم و شاید حتی برای مانی دیگه ارزشی نداشته باشم، دم در میخواستم بهت بگم همه چی رو اما بازم ترجیح دادم نگم و بذارم خوش باشی. حالا من ازت یه سوال دارم و میخوام که با خودت صادق باشی، اگه جای سعید که مشخص بود اصلا ازش خوشت نمیاد ،‌حداقل برای اینکار،‌ یه کس دیگه بود چی؟ اگه کسی بود که دوست داشتی چی؟ الان دقیقا از انجام این کار ناراحتی یا احساس میکنی سرت کلاه رفته؟ لطفا با خودت صادق باش ویدا…

 

 
ماهان چند لحظه سکوت کرد و چند قدم دیگه برداشت و گفت: فکر میکنی این مدت به من خوش گذشت آره؟؟؟ فکر میکنی یه شب راحت خوابیدم؟؟؟ فکر میکنی هزار بار پیش خودم نگفتم کاش رفاقتی با مانی نداشتمو به هیچ حرفش گوش نمیدادم، فکر میکنی من له نشدم؟؟؟ فکر میکنی وقتی دیروز شنیدم تصادف کردی ،‌علتشو نفهمدیم؟؟؟ فکر میکنی دیروز ندیدمت و نفهمیدم چه بلایی سرت اومده؟؟؟ ویدا اگه بیشتر از تو داغون نشده باشم کمتر هم نشدم …………
دیگه داشت از شنیدن حرفای ماهان سرم گیج میرفت ،‌داشتم دیوونه میشدم،‌دلم باز جیغ میخواست،‌دلم باز فریاد میخواست، کلمه به کلمه حرفای ماهان درست بود ، هیچ چیزش بی ربط و الکی نبود… بدون هدف برگشتم و شروع کردم گریه کردن و تند راه رفتن، ماهان به حالت دویدن خودشو بهم رسوند و گفت:‌ کجا ویدا ماشین اون طرفه،‌با همون یه ذره انرژی ای که برام مونده بود،‌ گریه کنان داد زدم : میخوام برم بمیرم میخوام برم گم شممم ولم کن برم گورمو کنم… چهار تا پسره جوون داشتن با هم برف بازی میکردن و نزدیک ما شدن، فکر کردن ما داریم دعوا میکنیم ،‌یکیشون اومد نزدیک و به ماهان گفت: چیه ضعیف گیر آوردی دستشو ول کن، ماهان خونسرد بهش گفت :‌چیزی نیست آقا پسر خودمون حلش میکنیم. پسره گفت:‌یعنی چی چیزی نیست داری خفتش میکنی میگی چیزی نیست،‌ با همون حالت گریه به پسره گفتم چیزی نیست آقا ،ما باهم هستیم و مزاحمتی در کار نیست، شما برین لطفا… یکی دیگشون به مسخره گفت: آهان سر مبلغ به نتیجه نرسیدین؟؟؟ با عصبانیت رفتم سمتشو با همه زورم زدم تو گوشش و گفتم درست صحبت کن بهت گفتم چیزی نیست و برین پی کارتون،‌ یه لحظه چشماش از عصبانیت گرد شد و دستشو بلند کرد که بزنه تو گوشم که ماهان دستشو گرفت و باهاش درگیر شد، چهار به یک بودن و با اینکه ماهان مرد ضعیفی نبود اما یکی میزد و دو تا میخورد، هیچ آدم لعنتی دیگه هم نبود که رد بشه و جداشون کنه، ماشینا هم که با سرعت رد میشدن…

 

 

فقط جیغ میزدم که ولش کنین کثافتا ولش کنین نامردا، نمیدونم چند دقیقه ماهان رو زدن و من فقط جیغ زدم، بلاخره ولش کردنو اونی که زده بودم تو گوشش اومد سمت من و محکم خوابوند تو گوشم،‌ گلمو گرفتو برد چسبوند به تیر چراغ برق با دست دیگش گذاشت بین رونای پام،‌بهم گفت‌:‌مادر نزاییده بزنه تو گوشمو وایسم نگاه کنم، داشتم خفه میشدمو دست دیگش داشت کسمو مالش میداد،‌ انگار که یه ماشین سرعتشو کم کرده بود و سه تای دیگه صداش زدن که ولش کن الان ملت میان و شر میشه، ادبشون کردیم دیگه ولش کن بریم… تو صورتم پوزخند زد و یه فشار محکم به کسم داد و ولم کرد، خودمو رسوندم به ماهان که سر وصورتش خونی بود، خودشو جمع کرده بود و مشخص بود خیلی محکم زدنش… به سختی کمک کردم و سوار ماشینش کردم، بعد یه ساعت باز خودمو تو اورژانس میدیدم، که یکی دیگه به خاطر من داغون شده ، نامردا با لگدزده بودن و یکی از انگشتای دستش رو شکسته بودن، دکتر گفت: بدنش هم کلا کبوده،‌ یکمی که حالش جا اومد به دکتر گفت: یه آتل به انگشتش ببندن و میخواد مرخص بشه ، هر چی اصرار کردم قبول نکرد بیشتر بمونه،‌ برگه ترخیص رو امضا کرد و گفت:‌از کسی هم شکایت نداره… من پشت فرمون نشستم و موقع رانندگی اشکام نا خواسته میومدن ، ماهان سرشو تیکه داده بود و داشت خیابونو نگاه میکرد… با چشمایی که نا خواسته اشک ازشون سرازیر میشدن و صدای بغض گرفته به ماهان گفتم یه سوال کنم مردونه جواب میدی؟؟؟ سرشو چرخوند سمت منو گفت: اگه مردونگی ای تو این دور و زمونه مونده باشه آره جواب میدم… یه نگام به چشماش بود و یه نگام به جلوم، بهش گفتم: یعنی همه چی همه چی خواست مانی بود و فیلم بازی کردی؟ حتی اون نگاهایی که تو چشام میکری؟؟؟ سرشو از صورتم چرخوند به سمت جلو، یه نفس عمیق کشید و گفت:‌ جوابشو خودت میدونی ویدا…

 
پایان

 

نوشته:‌ ویدا

بازدید از تبلیغات و سایت وبکم سکسی یادت نره! ممنون

19 دیدگاه دربارهٔ «سکس ضرب در چهار»

  1. خیلی قشنگ نوشته بودین ، قلمه خوبی داشتین ، لطفا زودتر ادامه شو بنویسین

  2. داستان جالبی بود ولی خود ویدا از اولش میخواست بده چه ماهان چه سعید بکنتش اما کمی ناز میخواست

  3. سلام واقعا از داستانتون خوشم اومد خیلی خوب بود بیشتر بخاطر استفاده از کلمات,واقع قشنگ بود,چندبار داستانتو خوندم بین همه این داستانها بنظرمن تک بود
    وبه واقعیت بیشترنزدیک بود ۰۹۳۳۵۴۶۳۴۲۷

  4. لطفا ادامشوبنویسید خیلی عالی مینویسید افرین البته ایناهمه بخاطر هوس وسکسه که اینقدخوب به نظر میاد.ویدای عزیز قدر دوستایی مثل ماهانو بدون منتظر ادامه داستانت هستم.ویداجون عاشقتم بوس بوس

  5. سلام،
    خیلی خوب بود.
    من و شوهرم هم پایه ضربدری هستیم.
    فقط پیام جوابگو هستم.
    فقط متاهلا تماس بگیرن لطفا.

    0933373333198

  6. اغا این داستان منو داغون کرد از هر چی مرده متنفر شدم و هر چی هم اون لحظه ها رو واسه خودم تصور میکردم فقط دلم جیغ میخواست واقعا واسه یه زن دیدن همچین صحنه هایی از تجاوز توی دخترونگیش اونم توسط ده نفر بدتره

  7. امید...

    سلام ویدا خانم……همه چیز عالی…عالی عالی….بابت همه چیز بهتون تبریک میگم… .حرف زیاد دارم …به خدا حرفام شهوت نیست… منم با داستانتون گریه کردم…اونم مدل تمساحی…منم به کمک احتیاج دارم …لطف کنید باهام تماس بگیرید…فیس بوک …یاهو مسنجر..اینستا ..تلگرام..هرجا که خودتون راحتترین….خواهش میکنم…9102707736 این شمارم…[email protected]اینم ایمیلم ..باهمین ادرس ایمیل فیس بوکم …منتظرم…قصد بدی ندارم… فقط می‌خوام به روش استاد طوسی کاری کنم که گریه کنی‌… اونم ضرب در چهار.. حتماً باهام تماس بگیر.. منم داداشتم… می‌خوام بکنمت عزیزم… تو رو خدا… به کمک احتیاج دارم… من کیم‌.. تو کی‌ هستی‌… اون کیه… شام چی‌ داریم؟

  8. سلام کسی نیس بیاره زنشو‌من جلوش بکنم ۲۷ سالمه برا هماهنگی تلگرام پیام بدید09214364101

  9. سلام تا الان خیلی دوست داشتم از این حرکت ها رو امتحان کنم ولی با خوندن این داستان حالم بهم خورد خیلی خیلی قشنگ نوشتی دمت گرم

  10. سلام پویا هستم تهران مرزداران ،زوجهایی که پایه نفر سوم و مطمعن هستن در خدمتم ۰۹۹۰۵۳۸۳۸۲۹

دیدگاه‌ خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

پیمایش به بالا