اندر حکایت استاد ابوالفاعل طوسی

ﺍﻻ ﺍﯼ ﻣﺮﺩﮎ ﻣﻠﻌﻮﻥ ﻗﺎﺭﯼ
ﭼﺮﺍ ﺑﺮﮐﻮﻥ ﻃﻔﻼﻥ ﻣﯿﮕﺬﺍﺭﯼ؟
ﺑﺮﻭ ﺍﯼ ﻣﺮﺩﮎ ﻣﻠﻌﻮﻥ ﻭ ﻣﻮﺫﯼ
ﺗﻮ ﺗﻨﻬﺎ ﺩﺭ ﮐﻤﯿﻦِ ﺭﺍﻩ ﮔﻮﺯﯼ
ﺑﺮﺍﯼ ﺍﻣﺖ ﺑﺎ ﺩﯾﻦ ﻭ ﺍﯾﻤﻮﻥ
ﻧﻤﺎﻧﺪﻩ ﺍﻣﻨﯿﺖ ﺍﺯ ﺑﻬﺮ ﺍﯾﻦ ﮐﻮﻥ

***

ﯾﮑﯽ ﺣﺞ ﻣﯿﺮﻭﺩ ﺗﺎ ﺣﺞ ﮔﺬﺍﺭﺩ
ﭘﻠﯿﺴﯽ ﮐﻮﻥ ﺍﻭ ﺍﺯ ﻟﺞ ﮔﺬﺍﺭﺩ
ﯾﻪ ﮐﻮﺩﮎ ﻫﻢ ﮐﻪ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﮔﺸﺖ ﻗﺎﺭﯼ
ﺟﻨﺎﺑﻌﺎﻟﯽ ﺑﻪ ﮐﻮﻧﺶ ﻣﯿﮕﺬﺍﺭﯼ
ﭘﺪﺭ ﭼﻮﻥ ﺣﺎﺟﯽ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻃﻔﻞ ﻗﺎﺭﯼ
ﺑﻪ ﺣﺎﻝ ﻫﺮﺩﻭ ﺑﺎﯾﺪ ﮐﺮﺩ ﺯﺍﺭﯼ

 
ﺧﺪﺍ ﺁﺧﺮ ﺑﮑﻮﺑﺪ ﺑﺮ ﺯﻣﯿﻨﺖ
ﭼﻪ ﺭﺑﻄﯽ ﺩﺍﺩﻩ ﺍﯼ ﮐﻮﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺩﯾﻨﺖ؟
ﭼﺮﺍ ﻫﺮﮐﺲ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺁﯾﺪ ﺑﻪ ﺣﻮﺯﻩ
ﺑﻪ ﮐﻮﻧﺶ ﻣﯿﮑﻨﻦ ﺗﺎ ﺑﯿﺦ ﻟﻮﺯﻩ؟
ﭼﻪ ﻟﺬﺕ ﺩﺍﺭﺩ ﺍﯾﻦ ﮐﻮﻥ ﻧﺰﺩ ﻣﻼ
ﮐﻪ ﻓﺎﻋﻞ ﮔﺸﺘﻪ ﯾﺎ ﻣﻔﻌﻮﻝ ﻭ ﺩﻭﻻ؟

 
ﺩﻭﺻﺪ ﺭﺣﻤﺖ ﺑﻪ ﮐﺎﻇﻢ ﺧﺎﻥ ﻗﺎﻗﯽ
ﮐﻪ ﮔﺮ ﻣﯿﮑﺮﺩ ﻃﻔﻠﯽ ﺩﺭ ﺍﺗﺎﻗﯽ
ﻧﻪ ﺣﺮﻑ ﺩﯾﻦ ﻭ ﻧﻪ ﺗﺰﻭﯾﺮ ﻭ ﭘﻨﺪﯼ
ﻓﻘﻂ ﻣﯿﺪﺍﺩ ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﻧﺎﻥ ﻗﻨﺪﯼ
ﺑﺒﺎﺭﺩ ﻧﻮﺭ ﺑﺮ ﻗﺒﺮ ﻭ ﻣﺰﺍﺭﺵ
ﮐﻪ ﺑﯽ ﺭﻧﮓ ﻭ ﺭﯾﺎ ﻣﯿﺒﻮﺩ ﮐﺎﺭﺵ

***
ﻧﺮﯼ ﺑﭽﻪ ﯾﻪ ﻭﻗﺘﯽ ﺳﻤﺖ ﻃﻮﺳﯽ
که با کون کیر او باید ببوسی

بازدید از تبلیغات و سایت وبکم سکسی یادت نره! ممنون

1 دیدگاه دربارهٔ «اندر حکایت استاد ابوالفاعل طوسی»

  1. امیر هستم ۲۸ ساله … مفعولم مثل سید علی‌ کونی‌ رهبر کونی‌ پرورمون. شاگرد استاد طوسی بودم ۰۹۳۶۳۶۱۹۷۳۱

دیدگاه‌ خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

پیمایش به بالا